صدقات رسول اکرم برای حضرت خدیجه و فاطمه بنت اسد

فاطمه بنت اسد از زنان بزرگ اسلام بود، به پیامبر اکرم بسیار علاقمند بود؛ اولین زنی که از مکه به مدینه به دنبال پیغمبر هجرت کرد فاطمه بود. با کمال سختی و مشقت وارد مدینه شد و هنوز رسول خدا در مسجد قبا بودند.
پاهای فاطمه تمام آبله زده و زخم شده بود و آماس کرده بود رسول خدا دستور دادند استراحت کند، و زنان مدینه برای معالجه پاهای او آمدند.
قبر فاطمه در بقیع و در جلوی قبر چهار امام (ع) قرار دارد؛ آنجا حتما باید دعا کرد و متوسل شد که مادر امیرالمؤمنین در نزد خدا بسیار قیمت دارد.
رسول خدا برای فاطمه بنت اسد دعا میکردند و طلب مغفرت مینمودند و صدقه میدادند.
برای خدیجه هم رسول خدا بعد از اینکه از دار دنیا رفت صدقات میدادند و گوسفند ذبح نموده و به فقرا اطعام مینمودند، با آنکه سن رسول خدا از خدیجه پانزده سال کمتر بود. و عایشه به رسول خدا ایراد میکرد که چرا برای زنی از قریش که از دنیا رفته و سالها گذشته ذبیحه میدهی و آنقدر یاد او میکنی؟
پیامبر میفرمود: آیا میدانی چه زنی بود؟ من کجا می توانم او را فراموش کنم؛ یاری کرد مرا در وقتیکه تمام مردم از من روی گردانیدند، و ایمان آورد به من در وقتیکه همه مردم مشرک بودند و دعوت مرا نپذیرفتند، و در مشکلات قدم به قدم با من همراه بود.
حضرت ابوطالب (ع) در سال دهم از بعثت در اواخر ماه رجب از دنیا رفت، و پس از سه روز یا سی و پنج روز حضرت خدیجه رحلت کرد؛ پیامبر اکرم در آن سال غصه دار بودند و از منزل بیرون نمی آمدند و آن سال را عام الحزن گویند، که حقا بر رسول خدا گران گذشت.