تولید مثل در تک یاخته ها

جانوران تک یاخته ای، آنقدر کوچکند که جز به وسیله میکروسکوپ و ریزبین، دیدن آنها ممکن نیست. آنها دهان ندارند ولی نفس می کشند و غذا می خورند. آنها پا ندارند ولی راه میروند. هنگام حرارت افزوده ای در پیکر آنها پدید می آید که آن را در نقطه ای ثابت گذارده، تن خود را به دنبال آن می کشند. آنها آنقدر ریزند که نمی توانند در پیکرشان تخمی تولید کنند یا در شکم باردار شوند، به ویژه اگر کثرت آنها را در نظر بگیریم. پس چگونه تولید مثل می کنند؟!
او این مشکل جهان هستی را نیز حل کرده است، چون دارای دانشی بی پایان میباشد. او تولید مثل را در این جانوران تک سلولی بدین گونه قرار داده، نخست شکافی در تن آنها پیدا میشود و یک فرد به دو فرد تبدیل می گردد و این روش همیشه ادامه دارد. آیا چنین فکری در مغز ماده راه می یابد که خود را به وسیله تقسیم و اعدام تکثیر کند و از موجود زنده ای به وسیله دو نیمه کردن، یعنی کشتن، دو موجود زنده، بسازد؟ آیا ماده قادر است دو تا مانند خود ایجاد کند؟ ماده ای که معدوم شد دیگر نمی تواند موجودی بسازد چون یکی که دو تا شد، یکی معدوم شده است. جز او کیست که بتواند چنین طرحی را برای این موجودات ریز بریزد؟