امام سجاد (ع) در دعای سوم از صحیفه سجادیه، گروهای مختلف ملائکه را این چنین توصیف می کند:
«بار پروردگارا! درود بفرست بر فرشتگان و ملائکه ای که عرش و کاخ عظمت و اراده و مشیت تو را در مظاهر عالم امکان بر عهده دارند، آن فرشتگانی که از تسبیح و تقدیس تو هیچ گاه ساکن نمی شوند و دست بر نمیدارند و از تنزیه و به پاکی یاد کردن تو هیچ گاه ملول و کسل نمی گردند و از عبادت کردن تو هیچ گاه خسته نمی شوند و...»
سپس حضرت سجاد (ع) اسرافیل و میکائیل و جبرائیل را با وظایف و مأموریت های آنها یاد می کند و روح را که بر فرشتگان حجب موکل است و روحی را که از امر اوست و تمام فرشتگانی را که از آنها در درجه و منزلت پائین ترند و در آسمان ها مسکن و منزل دارند درود می فرستد و نیز بر سایر اصناف فرشتگان با مأموریت های مختلفه خود، که حاملین اسرار غیب به سوی پیامبرانند و فرشتگانی که در طبقه های آسمان ها اقامت دارند و در اطراف و اکناف آنها سکنی گزیده اند و به تمام آنچه خداوند وعده دهد و امرش نازل گردد آن را انجام دهند و بر فرشتگانی که خزینه داران باران هستند و متفرق کنندگان ابرها و پدید آورندگان صاعقه ها و روشن کنندگان برق ها و دنبال کنندگان برف ها و تگرگ ها و پائین آیندگان با قطرات باران ها و نگاه دارندگان خزائن بادها و گماشته شدگان بر کوه ها تا از جای خود حرکت نکنند و نیز بر فرشتگانی که وزن آب ها را میدانند و پیمانه باران های بسیار و پی در پی را به آنان آموخته است و فرشتگانی که به امر خدا برای مردم بلا می آورند یا رخا و گشایش می آورند و فرشتگان حافظین و کرام کاتبین و ملک الموت و اعوان او و منکر و نکیر و رومان که آزماینده قبر هاست و آنها که بر بیت المعمور طواف می کنند و بر مالک و خزنه جهنم و بر رضوان و پاسداران بهشت و بالاخره بر همه فرشتگان که سکان هوا و زمین و آب هستند و آنهایی که بر مخلوقات گماشته شده اند، بر تمام آنها از خداوند عزوجل طلب افاضه رحمت و جود و درود می کند.