ابوالهذیل علاف

ابوالهذیل محمد بن هذیل بن عبدالله که معروف به علاف معتزلی است متکلم و از بزرگان علمای معتزله می باشد که در سال 135 هجری قمری در دوران خلفای بنی عباس در بغداد متولد شد. بعضی از علوم را در شهر بغداد نزد یکنفر از شادگردان واصل بن عطا آموخت. در علم کلام استاد بصریان شد. در مذهب اعتزال، در مقالات و مجالس و مناظره با اهل ادیان و مذاهب، مشهور بود. از همین رو، در سال 204 هجری قمری، مامون خلیفه عباسی، او و نظام را به دربار خود دعوت کرد تا با مخالفین مناظره کنند. ابوالهذیل که بسیار قوی الهجه و در استدلال ها، خوش بیان و چالاک بود، با آنها مناظره و آنها را محکوم کرد.
از جمله تالیفات او کتابی است مشهور بنام میلاس و میلاس شخصی مجوسی بود که در مناظره ای که با ابوالهذیل کرد، جماعتی از ثنویه (دوگانه پرستان) در آنجا حاضر بودند، ابوالهذیل آنچنان استدلال کرد که همه آنها ساکت شدند از این جهت، میلاس، اسلام آورد و مسلمان شد. ابوالهذیل در آخر عمر نابینا شد و در سامرا از دنیا رفت. تاریخ وفاتش را بین سال های 226 تا 235 گفته اند و عمرش را بین 90 تا 100 سال.