شرایط لازم برای دعوت مردم به خدا

در آیه 6 سوره مدثر آمده: «و لاتمنن تستکثر؛ منت نگذار که کار خودت را بزرگ بشماری» (این خیلی عجیب است!) شرط اصلی برای هدایت و دعوت مردم ناچیز شمردن خود است. بنای کارت بر این نباشد که دائم بخواهی بر سر مردم یا به خدای خودت منت بگذاری که منم که این قدر دارم برای این مردم زحمت می کشم، منم که این همه دارم فداکاری می کنم، من هستم که چنین می کنم. منت گذاری در کارت نباید باشد، تو باید اهل خدمت باشی نه اهل منت، که اگر منت بگذاری معلوم می شود خیلی خودت را بزرگ می بینی، کار خودت را زیاد می بینی، استکثار می کنی، دائم خود و کارهای خود را می بینی؛ چنین نباش.
اینها نشان می دهد که یک نفر که می خواهد مردم را به خدا دعوت کند هیچ وقت نباید خودبین، خودخواه، خودپرست باشد، بخواهد سر مردم منت بگذارد یا به خدا منت بگذارد که خدایا من چقدر به این بندگان تو خدمت کردم؛ نه، منت در کار تو نباید باشد.

عزم آهنین در راه دعوت به خدا
«و لربک فاصبر؛ و برای پروردگارت شکیبا باش» (مدثر/ 7) تو خیلی احتیاج به صبر، خویشتنداری و خود نگهداری داری. صبر زیاد و خویشتنداری زیاد می خواهد؛ به خاطر پروردگارت باید صبور و خویشتندار باشی. از حالا اعلام می کنم که این راه تو یک راهی است که مقاومت زیاد می خواهد، بنابراین تو باید عزم بسیار آهنین در این راه داشته باشی، همه این خار مغیلان ها را به خاطر او، به خاطر رضای پروردگارت باید تحمل کنی: «و لربک فاصبر».