عبدالرحمن بن خالد

عبدالرحمن پسر خالد ابن ولید و سردار عرب، قرشی و از تابعین است. در زمان معاویه بود و از طرف او حکومت «حمص» را داشت. در فتح شام و در جنگ صفین با معاویه و پرچمدار لشگر او بود و در زمان خلافت او با رومیان هم جنگید. معاویه که ترسید عاقبت عبدالرحمن برای مسند خلافت و حکومت، با یزید فرزند او، رقابت کند، او را به وسیله پزشک مسیحی اش "ابن آثال" در سال 46 هـ ق مسموم کرد.