ضحاک

ضحاک از شخصیتهای اسطوره‌ای ایرانیان است. در شاهنامه، ضحاک پسر مرداس و فرمانروای دشت نیزه‌وران است. او که از اعراب است پس از کشتن پدرش به ایران می‌رود و جمشید را می‌کشد و بر جایش می‌نشیند. با بوسهٔ ابلیس، بر دوش ضحاک دو مار می‌روید که باید به آن‌ها مغز جوانان را بخوراند. روزگار فرمانروایی او هزار سال به درازا می‌کشد تا این‌که آهنگری به نام کاوه به پا می‌خیزد؛ چرم پاره خود (درفش کاویانی) را بر می‌افرازد و مردم را به پشتیبانی فریدون و جنگ با ضحاک می‌خواند. فریدون ضحاک را در البرز به بند می‌کشد.