جابر بن حجاج تیمی کوفی سلمانی

از شخصیت های بزرگ شیعه و از سوارکاران شجاع کوفه بود. مورخان نام او و پدرش را به اختلاف ذکر کرده اند. او را جابر بن حجاج بن عبدالله از قبیله بنی تیم و از نسل تیم الله بن ثعلبه بن عکابه دانسته اند. برخی گویند او غلام عامر بن نهشل تیمی بود. برخی مورخان نیز او را ایرانی تبار دانسته اند. جابر بن حجاج از رهبران شجاع و بزرگان کوفی بود که با مسلم ابن عقیل، سفیر امام حسین (ع) در کوفه بیعت کرد و در نهضت مسلم شرکت داشت. اما بعد از خیانت و بی وفایی کوفیان و بازداشت و شهادت مسلم، جابر خود را پنهان کرد و وقتی خبر ورود کاروان امام حسین (ع) را به کربلا شنید، در چند روز پیش از عاشورا که آرامشی موقتی در کربلا حاکم بود، ماهرانه به همراه گروهی از کوفه خارج شد و توانست در کربلا به سپاه امام بپیوندد. برخی گویند او از لشگر عمر ابن سعد به سپاه امام پیوست. صبح عاشورا جابر از امام خود اجازه جنگ گرفت و به میدان رفت و جنگید و در اولین حمله همه جانبه لشگر عمر سعد با گروهی از دوستانش به شهادت رسید.