عمرو (عمیر) ابن مطاع جعفی

اصالتا یمنی بود ولی از اهالی کوفه و در آنجا ساکن بود. او یکی از یاران امام حسین (ع) است که خود را به کربلا رساند و روز عاشورا با اجازه از محضر امام خود، به همراه دوستان دیگرش به میدان رفت و با لشگر عمر سعد آن قدر جنگید تا شهید شد. از گذشته ی او و چگونگی شهادتش چیز زیادی در تاریخ موجود نیست؛ حتی در برخی کتب مقاتل، نام او در زمره ی شهدای کربلا نیامده است. عمرو هنگام رفتن به میدان جهاد، رجز می خواند که به گونه های مختلف ذکر شده است از جمله:
انا ابن جعف وابی مطاع *** وفی یمینی مرهف قطاع
واسمر سنانه لماع *** یرٰی له من ضونه شعاع
قدطٰاب لی فی یومی القراع *** دون حسین و له الدفاع
رجز عمرو به شکل دیگری نیز در تاریخ آمده است:
الیوم قد طاب لنا القراع ***دون حسین الضرب و السطٰاع
نرجوا بذاک الفوز والدفاع *** من حر نار حین لا امتناع
من پسر مطاع و از قبیله جعف هستم. امروز با شمشیر بران و نیزه برای جنگیدن برای دفاع از حسین (ع) برایم لذید و گوارا است زیرا به نجات از آتش دوزخ امیدوارم.
این ابیات را در بعضی نسخه ها کلمات دیگری آورده شده است!