سرمایه سعادت در توحید و نبوت و امامت به طور اختصار
این رساله یکی از آثار و تالیفات میرزا احمد آشتیانی است که به زبان فازسی نگاشته شده است. مولف در این رساله به تشریح مباحثی در توحید و نبوت و امامت پرداخته و همچنین مطالب مختصری در مبحث معاد در این رساله خود آورده است.
معرفی اجمالی نویسنده:
میرزا احمد آشتیانی فقیه و فیلسوف شیعی امامی، چهارمین و کوچکترین فرزند میرزاحسن مجتهدآشتیانی، فقیه سرشناس روزگار ناصرالدینشاه و مظفرالدینشاه قاجار، به سال 1300 هجری قمری در تهران دیده به جهان گشود و پس از پایان #### تحصیل مقدمات عربی و ادبیات فارسی، به خواندن سطوح فقه و اصول در خدمت پدر خود پرداخت و بعد از درگذشت وی (1319ق/1901م)، تحصیلات خویش را نزد علمای دیگر مانند سیدمحمد یزدی، میرزاهاشم رشتی، حکیم کرمانشاهی و حکیم اشکوری دنبال کرد و آنگاه در مدرسه سپهسالار به تدریس معقول و منقول مشغول شد. در 1340ق/1921م رهسپار نجف اشرف گشت و افزون بر کسب فیض از محضر استادانی چون علامه نائینی و اقاضیاء عراقی، خود نیز مجلس درس فلسفه دایر ساخت. در 1350ق/1931م به ایران برگشت و بقیه عمر را در تهران به تدریس فقه و اصول و علوم عقلی، تألیف کتاب و ارشاد مردم گذراند. وی هنگام وفات متصدی مدرسه علمیه مروی، بزرگترین حوزه علمیه تهران، بود. میرزا احمد افزون بر احاطه بر علوم عقلی و نقلی، در پزشکی قدیم و دانشهای قدیم و دانشهای ریاضی نیز دستی داشت. خط را بسیار زیبا مینوشت و با تخلص «واله» شعر میسرود. وی عارفی خلیق، متواضع، سلیمالنفس، متعبد و مثل اعلای پارسایی بود. میرزااحمد از 5 تن از مراجع زمان یعنی میرزاحسین نائینی، حایری یزدی، آقا ضیاء الدین عراقی، سیدابوالحسن اصفهانی و حاجآقاحسن بروجردی گواهی اجتهاد داشت. ثمره ازدواج ایشان دو پسر و چهار دختر بود. آیة الله آشتیانی روز سه شنبه سوم تیرماه 1354/ چهاردهم جمادی الثانی 1359 هـ.ق در 95 سالگی پس از حدود 80 سال تعلیم و تعلم و تربیت انسانها و خدمت به اسلام و مسلمانان چشم از جهان فروبست. ایشان در مقبره خانوادگی ایشان در صحن حرم حضرت عبدالعظیم به خاک سپرده شده اند.
ساختاربندی کتاب:
1. توحید: راه شناسائی آفریننده جهان( اندیشه نمودن در آیات انفسیه و آفاقیه) مطلب اول: در اثبات یگانه و بیمثل و بی نظیر بودن آفریننده عالم
2. نبوت: مطلب دوم در اثبات نبوت
3. امامت: مطالبی مختصر در مبحث امامت
در انتهای کتاب نیز مبحث معاد آورده شده است شامل مطالبی درباره ی عود و بازگشت ارواح و عالم برزخ و مطالبی در این باب از قرآن کریم. این رساله ظاهرا در سال 1381 هـ.ق نگاشته شده و تا سال 1389 هـ.ق پنج بار چاپ شده است. این رساله به دستور آیة الله حکیم به عربی ترجمه و در عراق به نام اساس السعادة چاپ شد.
معرفی اجمالی نویسنده:
میرزا احمد آشتیانی فقیه و فیلسوف شیعی امامی، چهارمین و کوچکترین فرزند میرزاحسن مجتهدآشتیانی، فقیه سرشناس روزگار ناصرالدینشاه و مظفرالدینشاه قاجار، به سال 1300 هجری قمری در تهران دیده به جهان گشود و پس از پایان #### تحصیل مقدمات عربی و ادبیات فارسی، به خواندن سطوح فقه و اصول در خدمت پدر خود پرداخت و بعد از درگذشت وی (1319ق/1901م)، تحصیلات خویش را نزد علمای دیگر مانند سیدمحمد یزدی، میرزاهاشم رشتی، حکیم کرمانشاهی و حکیم اشکوری دنبال کرد و آنگاه در مدرسه سپهسالار به تدریس معقول و منقول مشغول شد. در 1340ق/1921م رهسپار نجف اشرف گشت و افزون بر کسب فیض از محضر استادانی چون علامه نائینی و اقاضیاء عراقی، خود نیز مجلس درس فلسفه دایر ساخت. در 1350ق/1931م به ایران برگشت و بقیه عمر را در تهران به تدریس فقه و اصول و علوم عقلی، تألیف کتاب و ارشاد مردم گذراند. وی هنگام وفات متصدی مدرسه علمیه مروی، بزرگترین حوزه علمیه تهران، بود. میرزا احمد افزون بر احاطه بر علوم عقلی و نقلی، در پزشکی قدیم و دانشهای قدیم و دانشهای ریاضی نیز دستی داشت. خط را بسیار زیبا مینوشت و با تخلص «واله» شعر میسرود. وی عارفی خلیق، متواضع، سلیمالنفس، متعبد و مثل اعلای پارسایی بود. میرزااحمد از 5 تن از مراجع زمان یعنی میرزاحسین نائینی، حایری یزدی، آقا ضیاء الدین عراقی، سیدابوالحسن اصفهانی و حاجآقاحسن بروجردی گواهی اجتهاد داشت. ثمره ازدواج ایشان دو پسر و چهار دختر بود. آیة الله آشتیانی روز سه شنبه سوم تیرماه 1354/ چهاردهم جمادی الثانی 1359 هـ.ق در 95 سالگی پس از حدود 80 سال تعلیم و تعلم و تربیت انسانها و خدمت به اسلام و مسلمانان چشم از جهان فروبست. ایشان در مقبره خانوادگی ایشان در صحن حرم حضرت عبدالعظیم به خاک سپرده شده اند.
ساختاربندی کتاب:
1. توحید: راه شناسائی آفریننده جهان( اندیشه نمودن در آیات انفسیه و آفاقیه) مطلب اول: در اثبات یگانه و بیمثل و بی نظیر بودن آفریننده عالم
2. نبوت: مطلب دوم در اثبات نبوت
3. امامت: مطالبی مختصر در مبحث امامت
در انتهای کتاب نیز مبحث معاد آورده شده است شامل مطالبی درباره ی عود و بازگشت ارواح و عالم برزخ و مطالبی در این باب از قرآن کریم. این رساله ظاهرا در سال 1381 هـ.ق نگاشته شده و تا سال 1389 هـ.ق پنج بار چاپ شده است. این رساله به دستور آیة الله حکیم به عربی ترجمه و در عراق به نام اساس السعادة چاپ شد.
منابع :
رساله سرمایه سعادت / احمدآشتیانی
https://tahoor.com/fa/Article/PrintView/29859