روایاتی در باب عظمت و ارزش دهه اول ماه ذیحجه

در روایات اسلامی در ده روز اول ماه ذیحجه در مورد برنامه های عبادی از قبیل نمازهای خاص و روزه و دعا و... بسیار تأکید شده و فضلیتهای زیادی برای اعمال این دهه بیان گردیده است که ما به روایاتی که بعضی از مفسران در فضیلت این ایام آورده اند اشاره می کنیم:

میبدی در تفسیر خود می گوید: دهه ی ذیحجه با فضیلت ترین ایام سال است، سپس می گوید پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم فرموده سرور همه ماهها ماه رمضان است و اعظم آنها ذی الحجه است. سپس از جابر بن عبدالله نقل کرده که گفته است پیامبر فرمود: با فضیلت ترین روزهای دنیا، روزهای دهگانه ذیحجه است، اصحاب گفتند یا رسول الله روزهای جهاد در راه خدا نیز مثل آن نیست؟ فرمود: نه، مگر کسی که در جهاد صورتش به خاک افتد و شهید شود. و باز آن حضرت فرمود: محبوبترین زمانها نزد خداوند ماههای حرام و محبوبترین ماههای حرام در پیشگاه وی ذی الحجه و محبوبترین روزهای این ماه دهه ی اول آن است.

از ابن عباس نقل شده که پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم فرمود: هیچ ایامی پاکتر و پاکیزه تر نزد خدا از دهه اول ذیحجه و اجر هیچ عمل خیری در هیچ وقت بیشتر از اجر عملی که در دهه اول ذیحجه انجام داده شود، نیست. حضار گفتند حتی جهاد در راه خدا؟ فرمود: حتی جهاد در راه خدا، مگر کسی که با مال و جان خود به جهاد برود و آنها را از دست بدهد.

میبدی پس از نقل این روایات می گوید: هرگاه از پیامبر در اثر مانعی عملی در ماه رمضان فوت می شد آنرا در دهه اول ذیحجه قضا میکرد و می فرمود: روزه ی یک روز از دهه ذیحجه معادل یکسال روزه، و یک شب عبادت در آن، معادل یا عبادت شب قدر است.

در دعایی که از امام صادق علیه السلام در مورد این ایام مائور است به عظمت آن اشاره شده است: "اللهم هذه الایام التی فضلتها علی الایام و شرفتها...."؛ پروردگارا،  این ایامی که آنها را بر سایر ایام، فضیلت و شرافت بخشیدی.

بنابراین، این دهه ایام مخصوصی در میان ایام سال برای عبادت و راز و نیاز با پروردگار  است. در نتیجه، سوگند به این ایام، که در قرآن در آیه 2 سوره فجر (ولیال عشر) آمده است بشر را متوجه ارزش آن نموده سپس تحریض و تشویق به عبادت و کارهای خیر در آن می کند.