بررسی عدم صحت سوره ولایت

شکی نیست که «سوره ولایت» از ملفقات و مجعولات جهال است و تلفیق کننده آن مقداری از آیات قرآن مجید را با مقداری کلمات غیرمربوطه خود به زشت ترین ترکیبی  جمع نموده و تقریبا 25 آیه قرار داده و آن را مسمی به «سوره الولایه» نموده است. اما وجه بطلان نسبت این سوره مجعوله به کلام خداوند

اولا: صاحب کتاب «فصل الخطاب»  پس از نقل این سوره مجعوله از کتاب «دبستان المذاهب» می فرماید: در هیچک از کتب شیعه اسمی از این سوره نیست فیاللعجب از صاحب کتاب دبستان المذاهب از کجا این سوره را پیدا کرده و به چه جرأت به شیعه نسبت داده.

ثانیا: هر صاحب ذوق سلیمی از خواندن آن، مجعولیتش را می فهمد؛ زیرا هیچ شباهتی به اسلوب قرآن مجید ندارد بلکه در نهایت رکاکت و زشتی است.

ثالثا: مشتمل است بر غلطهای بسیاری که بر کسانی که از علوم ادبیه یعنی صرف و نحو و معانی بیان با اطلاع هستند پوشیده نیست و از جمله اغلاط واضحه آن این جمله است: "واصطفی من الملائکه وجعل من المومنین اولئک فی خلقه"؛ «و برگزیده از ملائکه و قرار داده از مومنین، ایشان در خلق او هستند». این سه جمله اولا: غیر مربوط به یکدیگرند و ترکیب آنها هیچ مناسبتی ندارد ثالثا: هریک از این سه جمله کلام تام نیستند،  ناقص اند و مفید نمی باشند. در جمله اول، جای سوال از این است که چه چیز از ملائکه بر گزیده. و از جمله ثانی، چه چیز از مومنین قرار داد و از جمله ثالث "اولئک" اشاره به کیست؟ و مراد از این جمله ناقصه چیست؟ و از اغلاط آن این است: "مثل الذین یوفون بعهدک جزیتهم جنات النعیم"، «مثل کسانی که وفا می نمایند به عهد تو به درستی که من جزا می دهم ایشان را بهشت.» پس باید سوال کرد از گوینده این کلمات مثل وفا کنندگان که اول جمله است چیست؟

دیگر از اغلاط این سوره این است: "ولقد ارسلنا موسی و مرون بما استخلف فبغوا  هرون فصبر جمیل". آیا "بما استخلف" به چه معناست؟ و همچنین"فبغوا" یعنی چه؟ و امر به صبر جمیل خطاب به کیست؟ دیگر از آیات غلط این است: "و لقد اتینا بک الحکم کالذی من قبلک من المرسلین و جعلنا لک منهم وصیا لعلهم یرجعون" باید از گوینده این جملات غیر مربوط سوال  کرد اولا: "اتینا بک الحکم" چه معنا دارد و ثانیا: مرجع ضمیر " منهم لعلهم" کیست؟

مرحوم آشتیانی – علیه الرحمه- در حاشیه رسائل می فرماید: شکی نیست که این سوره از قرآن نیست؛ زیرا هرکس آشنای به علم عربی باشد می تواند مثل آن را بیاورد. و حقیر عرض می نماید هیچ وقت شخص عالم به علوم عربیه چنین کلمات مهمله و جملات غیرمربوطه نمی گوید گذشتیم از فصاحت بلاغت، لااقل نباید غلط صریح در کلام باشد  و صدر آیه با آخر آیه به هیچ وجه مناسبت و ارتباط ندارد.