فروختن اسلحه به کفار، یکی از گناهان کبیره

بعضی از گناهان از روی فحوا و اولویت قطعی، کبیره بودنشان ثابت می شود مانند نهی از معروف و امر به منکر یعنی باز داشتن دیگری را از آنچه خدا به آن فرموده یا واداشتن دیگری به آنچه خدا از آن نهی فرموده است و کبیره بودنش  از کبیره بودن ترک امر به معروف و نهی از منکر ثابت می شود. یعنی جائی که امر به معروف نکردن با شرائطش گناه کبیره است، نهی از معروف به حکم قطعی عقل، کبیره خواهد بود. و نیز مانند اعلام کردن و جاسوسی برای کفار به آنچه که وسیله غلبه آنها شود. و نیز مانند فروختن اسلحه جنگی به کفار در زمانی که با مسلمانان جنگ دارند و کبیره بودن این دو گناه، از کبیره بودن فرار از میدان جنگ با کفار واضح می شود. پس جائی که فرار کردن از میدان جنگ، گناه کبیره است با اینکه ضررش برای اسلام و مسلمین احتمالی است، چگونه است حال فروفتن اسلحه جنگی یا جاسوسی کردن برای کفار که ضرر هر دو برای مسلمانان قطعی است، بنابراین گناه این دو از فرار از جنگ بزرگ تر است.

حضرت باقر علیه السلام می فرماید: «کسی که اسلحه به دشمنان مسلمان برساند تا غالب شوند، مشرک است».
پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله ده طایفه از این امت را کافر نامیده: یکی از آنها فروشنده  اسلحه است به کفاری که با مسلمانان در جنگند.

ناگفته نماند که در حکم فروختن اسلحه به کفار است، فروختن اسلحه به قطاع الطریق یعنی راهزنان و کسانی که به وسیله اسلحه، امنیت عمومی مسلمانان را به هم می زنند.