اسماعیل بن مهران

«اسماعیل بن مهران بن محمد بن ابی نصر سکونی» معروف به «ابویعقوب» از بزرگان و منصفان شیعه و یکی از یاران باوفای حضرت امام رضا (ع) بود که در کوفه سکونت داشت. او در نقل حدیث موثق و مورد اعتماد است، و جماعتی از یاران امام صادق (ع) را درک کرده و از ایشان و نیز از امام رضا (ع) روایت می کند.

شخصیت و موقعیت
کشی در رجال خود نوشته: «اسماعیل بن مهران متهم به غلو شده است، اما محمد بن مسعود می گفت: اخبار دروغ به او نسبت می دهند. او مردی باتقوا و فاضل و نیکوکار بود و در نقل اخبار و روایات هم از ثقات است.»
علامه حلی در خلاصه می نویسد: «اسماعیل بن مهران از ثقات روات و مورد اعتماد است.»
عبیدالله غضائری گفته: «حدیثهای او منقح نشده روایات ضعیف و صحیح به هم آمیخته است او از راویان ضعیف اخذ حدیث کرده و روایات او را باید به عنوان شاهد استخراج کرد.»
علامه می نویسد: «من به روایات او اعتماد دارم زیرا شیخ طوسی و نجاشی او را توثیق کرده اند.»

آثار
اسماعیل بن مهران کتابهای زیادی تصنیف کرده که راویان از او نقل می کنند. از جمله کتابهای او می توان به «اهلیلجة»، «ملاحم»، کتاب «خطب امیرالمؤمنین (ع)» و «ثواب القرآن» اشاره کرد.

منـابـع

کلیــد واژه هــا