احادیث و روایاتی درباره اجرای عدالت (2)
فارسی 2091 نمایش |*«یا بنت علی بن أبی طالب إلاتذهبن بنفسک عن الحق، أکل نساء المهاجرین تتزین فی مثل هذا العید بمثل هذا»
«(هنگامی که دختر کوچک علی«ع» (ام کلثوم)، از بیت المال گردنبندی را به عاریة تضمینی گرفت، و امام ابن ابی رافع را که مسئول بیت المال بود، مورد عتاب قرار داد، جناب ام کلثوم سخنی گفت و امام جوابی به او نداد، واصلی را مطرح کردند که از اصول مهم «مساوات اجتماعی» است در اسلام): ای دختر علی! از قبول حق تن مزن، آیا همة زنان مهاجر، در این عید چنین گردنبندی دارند که تو می خواهی داشته باشی؟!
امام علی «ع»:
*«العدل حیاه الأحکام»
«راه منحصر زند ماندن احکام دین (و عمل کردن مردم به دین، چه احکام اقتصادی و چه قضائی و...)، اجرای عدالت است.
امام حسین «ع»:
*«.....إن الأ مربالعروف و النهی عن المنکر، دعاء إلی الإسلام، مع رد المظالم، و مخالفه الظالم، و قسمه الفی ء و الغنائم ء وأخذ الصدقات من مواضعها، و و ضعها فی حقها...»
«نتیجة «امر به معروف » و«نهی از منکر» اینها ست:
[ 1[: دعوت مردم به دین اسلام، و علاقمند کردن آنان به احکام اسلام.
[2 [: پس گرفتن حقوق غصب شدة محرومان و بازگرداندن به خود آنان.
[3 [: مخالفت وستیز با ظالمان (حکومتی، سیاسی و اقتصادی و.....)
[4 [: تقسیم اموال عمومی میان مردم.
[5 [: و گرفتن و جوهات شرعی، و رساندن آنها به دست صاحبان اصلی این اموال ( واینهاست که همه درجهت رفاه و سلامتی وسربلندی وشاد دلی جامعه حرکت می کند، نه همواره پول به جیب زنی، چپاولگری، تورم افرینی، شرکتهای خصوصی سازی، برای مکیدن خون مردم، و هماره ایجاد مزاحمت برای مردم بی پناه و خون ملت را به شیشه کردن).
امام سجاد «ع»:
*«من کان عنده فضل ثوب، و قدر أن یخص به مومنا یحتاج إلیه فلم یدفعه إلیه، أکبه الله فی النار علی منخریه»
«هرکس لباس زیادی داشته باشد، و بتواند به مومنی نیازمند بدهد و ندهد، خدا او را- به رو-در آتش خواهد افکند.»
امام باقر«ع»:
*«أبطل ما کان فی الجاهلیه، و استقبل الناس بالعدل.»
«( پیامبراکرم «ص»)، روشهای جاهلیت ( دوران پیش از اسلام) را از میان برد، حکومت الهی خود، وساختن جامعة اسلامی را با اجرای عدالت آغاز کرد»
امام صادق«ع»:
*«إن الناس یستغنون، إذا عدل بینهم.»
«اگر عدالت اجرا شود، همة مردم بی نیاز می شوند.»
امام صادق «ع»:
*«إن الله- تبارک و تعالی- أشرک بین الفقراء والأغنیاء فی الأموال، فلیس لهم أن یصر فوا إلی غیر شرکائهم.»
«خداوند متعال، فقیران و ثروتمندان را، در اموال ( وامکانات زندگی)، با هم شریک یکدیگر قرار داده است؛ پس ثروتمندان حق ندارند اموال ( وامکانات زندگی) را جز با شریکان خود مصرف کنند.»
امام صادق«ع»:
*«من سعی فی حاجه أخیه المسلم، فاجتهد فیها، فأجری الله علی یدیه قضاءها، کتب الله عز و جل له حجه و عمره و اعتکاف شهرین فی المسجد الحرام و صیامها؛ و إن اجتهد و لم یجر الله قضاءها علی ید یه ، کتب الله عزوجل له حجه و عمره»
«کسی که برای برآوردن حاجت ( ونیاز و خواهش) برادر مسلمان خود تلاش کند، ( و درجای خود ننشیند، بلکه به این در و آن در بزند، و به کسانی که ممکن است کاری بکنند، مراجعه کنند)، و خدا آن حاجت را به دست او برآورده سازد، ثواب یک حج و یک عمره و دو ماه اعتکاف با روزه در مسجد الحرام برای او می نویسند؛ و اگر دربارة آن حاجت تلاش کند، و خداوند آن خواسته را به دست تلاش کننده برآورده نسازد، باز برای او ( که تلاش خود را کرده است)، ثواب یک حج و یک عمره خواهند نوشت»
امام صادق«ع»:
*«...فاربخ علیه قوت یومک؛ أو یشتریه للتجاره، فاربحوا علیهم و ارفقوا بهم»
«درخرید و فروش، در طول روز)، به اندازه خرجی یک روز خود، سود بگیرید، و در معاملات تجاری، با مردم بسیار مدارا کنید ( واندکی سود ببرید)»
امام صادق«ع»:
*«إنما أعصا کم الله هذه الفضول من الأموال، لتوجهوها حیث و جهها الله، و لم یعطکموها لتکنزوها»
«(ای توانگران!)، خداوند این مال فراوان را دراختیار شما قرار داد، تا در همان راههایی که او گفته است به مصرف برسانید، نه اینکه آنهمه را برای خود ( و نزدیکان خود) اندوخته کنید!
امام صادق«ع»:
*«أتری الله أعطی من أعطی، من کرامته علیه؛ و منع من هو ان به علیه؟ لا، و لکن المال مال الله، یضعه عند الرجل و دائع..»
«آیا تصور می کنی که خداوند به کسانی که مالی داده است، احترامی در نزد او داشته اند و به کسانی که نداده است، در نظر خداوند قدر و منزلتی نداشته اند، نه! بلکه مال خداست، و آن را درنزد برخی به امانت می گذارد، ( تادر راههای مشروع مصرف کنند، و به حقداران مختلف برسانند)
امام صادق«ع»:
*«من کانت له دار، فاحتاج مومن إلی سکناها، فمنعه إیاها، قال الله عز وجل: «یا ملائکتی !أبخل عبدی علی بسکنی الدار الدنیا، و عزتی، و جلالی لا یسکن جنانی أبدا»
«هر کس خانه ای داشته باشد که مومنی به آن نیازمند است، و او از دادن آن خانه به آن نیازمند به منزل خودداری کند، خدای بزرگ می گوید: «ای فرشتگان من! بندة من به جا دادن بندة دیگرم در خانة دنیا بخل ورزید؟ سوگند به عزت و جلالم که هرگز او در بهشت های من جا نخواهد یافت.»
امام صادق«ع»:
*«قلت له: جعلت فداک! بلغنی أنک کنت تفعل فی غله «عین زیاد» شیئا، و أنا أحب أن أسمعه منک. قال: فقال لی: نعم! کنت آمر إذا أدرکت الثمره أن یثلم فی حیطانها الثلم، لیدخل الناس ویأکلوا و کنت آمر فی کل یوم أن یوضع عشر بنیات، یقعد علی کل بنیه عشره، کلما أکل عشره جاء عشره أخری، یلقی لکل نفس منهم مد رطب. و کنت آمر لجیران الضیعه کلهم- الشیخ و العجوز ی و الصبی و المریض و المرأه و من لا یقدر أن یجی ء- فیأکل منها، لکل إنسان منهم مدا؛ فإذا کان الجذاذ، أو فیت القوام و الو کلاء والرجال اجرتهم، و أحمل الباقی إلی المدینه، ففر قت فی أهل البیوتات و المستحقین الراحلتین و الثلاثه و الأ قل و الأکثر، علی قدر استحقاقهم وحصل لی بعد ذلک أربعمئه دینار. و کان غلتها أربعه آلاف دینار»
«[ مردی از یاران حضرت امام جعفرصادق «ع»، شنیده بود که امام نخلستانی در نزدیکی مدینه طیبه دارند، و در مصرف محصول آن بطریقی خاص عمل می کنند. این مرد خواست تا این موضوع را از دهان خود آن حضرت بشنود. روزی خدمت امام صادق «ع» رسید وعرض کرد: [
فدایت شوم! شنیده ام شما در مورد در آمد نخلستان «عین زیاد » به گونه ای عمل می کنید که دوست دارم جریان را از خودتان بشنوم. امام فرمودند: بسیار خوب! جریان این است که هنگامی که خرماها می رسد، من دستور می دهم که دیوارهای نخلستان را به اندازه رفت و آمد خراب کنند، تا مردم بتوانند وارد شوند و از خرماها بخورند. و می گویم هر روز ده سکومانند بسازند، که روزی که روی هریک ده نفر بتوانند بنشینند ( و براحتی و تمیزی خرما بخورند)، و هر ده نفری که خوردند و رفتند ده نفر دیگر بیایند. و برای هر نفر یک مد 3/4 کیلو رطب بگذارند. و می گویم برای همه همسایگان آنجا- از پیرمرد و پیرزن و بچه و بیمار و زن و هرکس نمی تواند بیاید و خرما بخورد- برای هر کدام یک مد خرما ببرند ( و در خانه شان تحویل دهند). و چون زمان جمع آوری محصول تمام شد، به همة کارگران و وکیلان خود اشخاصی که کمک کرده اند مزد پرو پیمانی می دهم؛ باقیماندة خرماها را هم به مدینه می آورم، و در مدینه نیز، برای خانواده ها و مستحقان، دو «بار» وسه «بار» و کمتر و بیشتر خرما می فرستم – هرکس به اندازة نیاز و استحقاقش- در نتیجة، برای خودم( وخرج عیالم درسال)، چهار صد دینار می ماند، با اینکه اصل در آمد نخلستان – پیش از جمع آوری – چهار هزار دینار است»
امام صادق«ع»:
*«إن من بقاء المسلمین وبقاء الاسلام، أن تصیر الأموال عند من یعرف فیها الحق و یصنع المعروف. و إن من فناء الإسلام والمسلمین، أن تصیر الأموال فی أیدی من لا یعرف فیها الحق ولا یصنع فیها المعروف»
«ازجمله عوامل بقای مسلمانان و اسلام ( وبرپاماندن حکومت و جامعة اسلامی) این است که اموال ( و ثروتهای اجتماع و منابع و ومعادن [ شرکت نفت و... [ و هرگونه منبع درآمد و تجادت)، در اختیار کسانی باشد که حق اموال ( وامکانات ) و راه صحیح مصرف آنها را بدانند، و همواره اموال را در راه کارهای خیر(فردی و اجتماعی ورفع نیاز محرومان تا تحقق عدالت) مصرف کنند. همچنین از عومل فنای اسلام و مسلمین (وسقوط حکومت ونفوذ افکار دشمن و ویرانی جامعة اسلامی)، این است که اموال و... به دست عده ای بیفتد که نه وظایف خویش را در مورد اموال و امکانات می دانند، ونه به نیازهای مختلف فردی و اجتماعی پاسخ می دهند».
امام صادق«ع»:
*«من أراد التجاره فلیتفقه فی دینه، لیعلم بذلک ما یحل له، مما یحرم علیه؛ و من لم یتفقه فی دینه، ثم اتجر تورط الشبهات»
«هرکس می خواهد وارد کسب و تجارت شود، باید قبل از هر چیز مسائل دین و احکام معامله را یاد بگیرد، تا بداند چه معامله ( وداد وستد چه چیز، و چگونه) حلال است، و چه چیز و چگونه حرام. هرکس از قبل، مسا ئل دینی و احکام شرعی خرید و فروش را نداند و وارد این کار شود، در خوردن اموال شبهه ناک ( وحرام ) غرق می شود ( ودیگر چه دیانتی، چه عبادتی، و چه نطقه و فرزندانی!!)
امام صادق«ع»:
*«کو نوا دعاه الناس بأعمالکم، و لا تکو نوا دعاه بألسنتکم»
«مردمان را با اعمال ( و ارائه صادقانة کارو خدمت)، به دین خدا فرا خوانید ( ومتمایل کنید)، مبادا با زبان ( وفن سخنوری، و خطبه وخطابه، و پاسخهای دروغ به سوالات در رسانه ها، و هزار وعده و وعید)، سر مردم را شیره بمالید (وهر روزشان را از روز قبل سیاه تر کنید، و در چنگال قارونان تورم آفرین اسیر شان سازید»
امام صادق«ع»:
*«تمنو الفتنه، ففیها هلاک الجبابره، و طهاره الأرض من الفسفه»
«همیشه بخواهید، انقلاب شود، زیرا در انقلاب است که جباران (سیاسی وقارونان اقتصادی) نابود می شوند، وزمین از لوث و جود فاسقان ( رانت خواران و محتکران و محرومیت آفرینان وگرانفروشان و....) پاک می گردد.»
امام کاظم«ع»:
*«لو عدل فی الناس لا ستغنوا»
«اگر در جامعه، عدالت ( وتعدیل ثروت و امکانات ) اجرا شده بود ( ورانت و تورم، برافتاده بود و حاشیة امن بوجود نیامده بود)، همه بی نیاز گشته بودند ( وفقری و محرومیتی برجای نمانده بود.»
امام رضا«ع»:
*«إذا جار السلطان، هانت الدوله»
«هرگاه حکومت عدالت را اجرا نکند، از چشم مردم می افتد ( و از یکپارچگی توده ها و پشتیبانی آنان محروم می گردد».
امام حسن عسگری«ع»:
*«.....أغناوهم یسرقون زاد الفقراء...»
«( و درآن زمان )، این ثروتمندانند که ( از راههای گوناگون، همچون ایجاد تورم و..) زاد و توشه ( وامکانات زندگی طبقات مستضعف و کمبود دار را می دزدند ( و ازدسترس آنان – بواسطة گرانی و عدم قدرت خرید- خارج می کنند).
امام مهدی«ع»:
*«کثر ثم الأموال، و تحیرتم علی الضعفاء، و قطعتم الرحم الذی بینکم فأی عذر لکم؟»
«شما به سرمایه داری روی آورید، وضعیفان جامعه را متحیرو بی پناه ساختید، و رحم اجتماعی را قطع کردید؛ دیگر چه عذری می توانید داشت ( وچگونه مرا می خواهید دید)؟!
امام علی«ع»:
*«الحیف یدعوا إلی السیف»
«ظلم (و تبعیض وتفاوت، وقرار گرفتن موقعیتهای اقتصادی و درآمدهای کلان درانحصار یک عده، و شیوع محرومیت وفقر و تبعیض وکمبوداری)مردم را به قیام مسلحانه وادار می کند.
منـابـع
انذار- محمدرضا حکیمی - صفحه: 108تا 121
کلیــد واژه هــا
0 نظر اشتراک گذاری ارسال چاپ پرسش در مورد این مطلب افزودن به علاقه مندی ها