برخی از آفات عمل درست

چیزهایی هست که به منزله آفت هستند، یعنی یک عمل راست و درست را خراب و فاسد می کنند، از جمله همین مسأله عناد و کفر است. اگر انسان با حقیقت عناد بورزد، خاصیت عناد این است که اعمال گذشته انسان را حبط می کند. یک نفر مسیحی مؤمن ممکن است عملی را به قصد قربت انجام دهد و مسلم عملش در نزد خدا ضایع نمی شود، اما اگر همان فرد در جای دیگر معاند باشد یعنی تا سخن از پیغمبر اکرم بیاید فورا عکس العمل مخالف نشان بدهد، این کفرش، آن عملش را ضایع و باطل می کند. همچنین یک نفر سنی ممکن است یک عمل را به قصد قربت انجام بدهد و عملش پاک و پاکیزه بالا برود اما اگر مسأله امامت امیرالمؤمنین بر او عرضه شد و قبول نکرد و عناد ورزید قطعا اعمالش همه به هدر رفته است. نه تنها عناد این کار را می کند، خیلی چیزهای دیگر هم خود ما داریم که اعمالمان را هدر می دهد. نباید خیال کرد این مسأله فقط مربوط به آنهاست. لازم نیست عناد تنها در مورد نبوت یا امامت یا توحید باشد، در موارد دیگر هم همین طور است. ممکن است انسان به نحو دیگری معاند باشد.
فرض کنید کسی یک مسأله ای از من می پرسد و من جوابی می دهم. از یک نفر دیگر هم همان مسأله را می پرسد و او جواب دیگری می دهد. بعد به من می گویند فلان کس جواب مسأله را این طور داد. تا به من گفتند، با اینکه من خودم بهتر از دیگران می فهمم که او درست گفته اما حاضر نیستم خودم را بشکنم و بگویم ببخشید، من اشتباه کردم، ایشان درست فرمودند، بلکه شروع می کنم به توجیه و تأویل کردن و می خواهم به هر نحوی شده حرف او را خراب کنم و حرف خودم را به کرسی بنشانم. این هم خودش درجه ای از عناد است. در این صورت نمی تواند نماز من نماز درستی باشد در حالی که من اینقدر خودخواه و معاندم که حاضر نیستم نسبت به اینکه مسأله ای را دیگری بهتر از من جواب داده تسلیم باشم و به اشتباه خود اعتراف کنم. حسادت هم همین طور است. پیغمبر اکرم فرمود: «ان الحسد لیاکل الحسنات کما تأکل النار الحطب؛ حسد، حسنات انسان را می خورد آنچنانکه آتش هیزم را»، یعنی انسان حسناتی انجام می دهد و در دیوان اعمالش حسنات زیادی هست، بعد مرتکب یک حسادت می شود، تمام آنها محو و نابود می شود. در حدیثی پیغمبر اکرم در مورد بعضی از اعمال و اذکار فرمود هر کس این عمل را مرتکب بشود یا این ذکر را بگوید خداوند متعال برای او درختی در بهشت غرس می کند. یکی از حاضرین عرض کرد: یا رسول الله! پس ما در بهشت خیلی درخت داریم. فرمود: بلی، اگر آتشی از اینجا نفرستید و آنها را آتش نزنید.

منـابـع

کلیــد واژه هــا