کرکس و پرستوی مهاجر

کرکس دریا
مرغی است نازک نارنجی که خیلی آقا تشریف دارند، ایشان سرمای سخت و گرمای شدید به مزاجشان نمی سازد. از این رو از هر دو گریزان هستند، نام حضرت ایشان کرکس دریا می باشد. جناب کرکس دریا، هنگامی که زمستان، منطقه شمال را تهدید می کند و جنوب دارای گرمی دلپذیری می شود، از شمال به جنوب سفر می کنند. وقتی که زمستان به جنوب روی می آورد و شمال دارای اعتدال هوا می گردد، از جنوب به شمال کوچ می کنند. ایشان، در هر سال سفری به جنوب کرده و دوباره باز می گردند. در هر سفری 12 هزار مایل، در رفتن و بازگشتن، می پیمایند. آیا این بزرگوار، جنوب و شمال را از کجا یاد گرفته است؟ آیا از کجا می داند که هنگام سرمای شمال، جنوب گرم می شود؟ چون هنوز میان افراد بشر کسانی هستند که این مطلب را نمی دانند. آیا این قدرت راه پیمائی را از کجا آورده است؟ چرا یکبار در میان راه، گم نشده است؟

پرستوی دریا
همانند کرکس دریا، پرستوی دریا می باشد، که در پرواز از کرکس دریا نیرومند تر و در جسم کوچکتر است. پرستوی دریا، در منطقه منجمد شمالی، زندگی می کند و جوجه های خود را، در آنجا پرورش می دهد. هنگامی که شب زمستانی آنجا نزدیک می شود، این پرنده، کره زمین را با بالهای کوچکش دور می زند تا خود را به منطقه منجمد جنوبی برساند و از تابستان بسیار لطیف آنجا بهره برگیرد. پرستوی دریا، پس از گذشت تابستان به سرعت به سوی وطن باز می گردد. وی در این سفر 20 هزار مایل راه را، در رفتن و بازگشتن، پرواز می کند. آیا پرستوی دریا، در این سفر دور و دراز، نیازی به راهنما ندارد؟ آیا خسته نمی شود؟ از راه باز نمی ماند؟ آیا جوجگان وی چگونه این راه را، طی می کنند؟ آیا شب و روز، دشت و دریا، بیابان و جنگل، تاریکی و روشنائیهای میان راه، وی را، گیج نمی کند. آری اوست که پرستو را راهنمائی می کند. اوست که به وی، چنین قدرتی داده است. اوست که می داند چه بدهد و به که بدهد.

منـابـع

کلیــد واژه هــا