خالقیت و احیاء مخصوص خداوند

خداوند متعال خود را «خالق کل شیء» (سوره انعام/ آیه 102)، «آفریننده همه چیز» معرفی کرده و فرموده «هل من خالق غیر الله» (سوره فاطر /آیه 3)، «آیا آفریننده ای جز خدا هست؟»، و فرمود: «الاله الخلق و الأمر» (سوره اعراف/ آیه 54)، «آگاه باشید که آفرینش و تدبیر از آن اوست»، و فرموده: «و هو الذی یحیی و یمیت» (سوره مومنون/ آیه 80)، «و اوست که زنده می کند و می میراند»، و فرموده: «فالله هو الولی و هو یحیی الموتی» (سوره شوری / آیه 9)، «ولی و صاحب اختیار، خداست و اوست که مردگان را زنده می کند.»

در اینجا نیز انحصار خالقیت و احیاء به خداوند متعال به هیچ روی با اذن و اجازه ای که به عیسی بن مریم(ع) برای خلق و احیاء می دهد، منافاتی ندارد. همانگونه که او را مورد خطاب قرار داده و می فرماید: «و اذ تخلق من الطین کهیئه الطیر باذنی فــــتنفخ فیها فتکون طیرا باذنی و تبری الأکمه و الأ برص باذنی و اذ تخرج الموتی باذنی...» (سوره مائده/ آیه 110)، «و هنگامی که به اذن من، از گل چیزی همانند پرنده می ساختی و در آن می دمیدی و به اذن من پرنده ای می شد، و کور مادرزاد و مبتلای به پیسی را به اذن من شفا می دادی، و مردگان را به اذن من زنده می کردی..»

و نیز از زبان عیسی (ع) می فرماید: «انی اخلق لکم من الطین کهیئه الطیر فانفخ فیه فیکون طیرا باذن الله و ابری الأکمه والأبرص احیی الموتی باذن الله...» (سوره آل عمران/ آیه 49)، «من از گل چیزی همانند پرنده می سازم. سپس در آن می دمم و به اذن خدا پرنده ای می گردد و کور مادرزاد و مبتلای به پیسی را درمان و مردگان را به اذن خدا زنده می کنم.»

خداوند متعال به گاه آفریدن- نعوذ بالله – نه همانند ابزار بی اراده و فاقد تصمیم است و نه همچون بشر فاقد قدرت بخشش عمل به دیگران است. بلکه او قادر مطلق است و انسان و حیوان و سایر موجودات را از مسیر طبیعی با لقاح و باروری و از مسیر غیرطبیعی بدون پدر و مادر همچون آدم (ع)، حیات می بخشد و توان آن را دارد که به عیسی (ع) اجازه دهد تا او هم به اذن خدا شکل پرنده بسازد و بیافریند، و در عین حال در همه این موارد، خالق اصلی همان خداوند متعال است. همچنین است حال احیاء و زنده کردن که خداوند هم قادر است تا مردگان را بدون واسطه در روز قیامت زنده کند و هم قادر است تا قدرت زنده کردن را به عیسی بن مریم (ع )ببخشد و او به اذن خدا  مردگان را زنده کند، و هم قادر است زنده کردن را در ضربتی قرار دهد که با بخشی از گاو زرد رنگ بنی اسرائیل بر جنازه مقتول زده شود و آن کشته زنده گردد و آنها را از قاتل خود با خبر سازد. عیسی بن مریم (ع) نیز که پرنده می آفرید و مرده زنده می کرد، این خلق و احیاء را با اذن  خدا انجام می داد. بنابراین عیسی (ع) به گاه آفریدن و احیاء شریک و انباز و همردیف و همطراز خدا نبود. او تنها با اذن خدا بود که می آفرید و زنده می کرد.

منـابـع

کلیــد واژه هــا