اخبار و روایات سیف

نوعی از کتمان در مکتب خلفا، نهادن اخبار ساختگی و نشر روایات جعلی بجای روایات صحیح است که نمونه ای از آن را می بینید.

طبری در تاریخ خود درباره ابوذر گوید: «و در این سال، یعنی سال سی ام، داستان ابوذر و معاویه پیش آمد که معاویه او را با درشتی از شام به مدینه فرستاد، و درباره علت آن امور بسیاری ذکر شده که من یادآوری بیشتر آنها را نپسندیدم. اما تبرئه کنندگان معاویه در اینجا داستانی را یادآور می شوند که «سری» برای من نوشته و در آن آورده است که سیف برای شعیب روایت کرده که....«ابن اثیر از او پیروی کرده و درباره حوادث سال سی ام هجری گوید: «در این سال داستان ابوذر و فرستادن او به مدینه از سوی معاویه پیش آمد و درباره علت آن امور بسیاری ذکر شده که از جمله آنها اینکه معاویه دشنامش داد و به کشتنش تهدید کرد و با درشتی از شام به مدینه اش فرستاد و از مدینه نیز، با وضع زننده ای که نقل آن به صلاح نباشد، تبعید گردید...».

اما «سیف» ی که طبری داستان ابوذر را روایت کرده و تبرئه کنندگان معاویه بدان تمسک جسته اند، کیست؟ او «سیف بن عمر تمیمی» است که در حدود سال 170 هجری وفات کرده و اخباری را- از عصر رسول خدا(ص) و سقیفه و بیعت ابی بکر و جنگهای «رده و  فتوح و جنگ جمل – روایت کرده است. علمای رجال او را معرفی کرده و در وصف او گفته اند: «ضعیف است و حدیث او متروک و ناپذیرفتنی و بی ارزش است، او احادیث را از پیش خود می ساخت و متهم به زندقه است». سیف در روایات خود بیش از «یکصد و پنجاه نفر صحابی» برای رسول خدا (ص) ساخته است که «نود وسه تن» از آنها در بحثهای مشروحی در دو جلد اول و دوم «خمسون و مأه صحابی مختلق» یا «یکصد و پنجاه صحابی ساختگی» منتشر شده است. سیف بیست و نه نفر آنها را از قبیله خود یعنی تمیم قرار داده و برای آنها در فتح بلاد داستانها ساخته و معجزات فراوان خلق کرده و اشعار و روایت حدیث جعل کرده است، کسانی که خداوند سبحان نه شخص آنها را آفریده و نه داستانهایشان را پدید آورده است، بلکه این سیف است که همه آنها را ساخته و پرداخته است، همانگونه که دهها نفر راوی دیگر ساخته و قصه های خود را از قول آنها روایت کرده است، سیف از یک راوی ساخته ذهن خویش که او را «محمد بن سواد بن نویره» نامیده، 216 روایت نقل کرده است و از برخی دیگر کمتر و کمتر تا یک روایت. او همچنین شاعرانی را برای عرب و فرماندهانی را برای ایران و روم و سرزمینهایی را در بلاد اسلامی و غیر آن ساخته و پرداخته کرده و سالهای حوادث تاریخی را تحریف نموده است، همانگونه که نامهای اشخاص آمده در تاریخ اسلام را تحریف کرده است و با احادیث ساختگی خود به نشر خراقات در میان مسلمانان پرداخته و جنگها و کشور گشائیهایی را خلق کرده که هرگز پدید نیامده، و داستان را چنان پردازش کرده که در این جنگها صدها هزار نفر با وضع فجیعی بدست مسلمانان کشته شده اند، در حالیکه یک مورد آن هم وجود خارجی نداشته است. او به گونه ای صحنه آرائی کرده که از مجموع جعلیات و دروغ پردازیهای او چنین نتیجه گرفته می شود که اسلام به زور شمشیر گسترش  یافته است، 

در ابتدای جزء دوم «عبدالله بن سبا» بطلان آن آشکار شده است. روایات ساختگی سیف در بیش از هفتاد کتاب مرجع، کتابهای حدیث و تاریخ و ادب و غیر آن، از مصادر تحقیقی اسلامی درمکتب خلفا، وارد و منتشر گردید. یعنی هرچه را که سیف از زمان رسول خدا (ص) تا زمان معاویه ساخته و پرداخته و روایت کرده، به وسیله این کتابها منتشر گردید، و آنکه بیش از همه از او گرفته «طبری» است که در تاریخ خود داستانهایی همانند داستانهای زیر را از او روایت کرده است:

الف- حرکت سپاه بر روی آب دریا از ساحل تا دارین که مسافت آن با کشتی یک شبانه روز راه بود. گوید: «سپاهیان چنان بر روی آب می رفتند که گوئی بر ماسه نرمی پای می گذارند که آب روی آن تنها کف پای شتران را می پوشانید!»

ب- سخن گفتن «گاوها» با «عاصم بن عمرو تمیمی» صحابی ساخته سیف در جنگ قادسیه، با زبان عربی فصیح! و اینکه «بکیر» در آن روز هنگامی که به نهری رسید و قصد عبور داشت به اسبش «أطلال» گفت: «أطلال بپر!» و اسب به سخن درآمد و گفت: «سوگند به سوره بقره می پرم» و سپس  پرید!!

ج- جنیان در فتح قادسیه اشعاری خوانده و پایداری تمیمیان در جنگ را ستودند!

د- شهر شوش با ضربه «دجال» گشوده شد که با لگد بر دروازه آن کوبید و گفت: «باز شو ای...!»

هـ- فرشتگان در فتح «بهر سیر» از زبان «اسود بن قطبه تمیمی» سخن گفتند!

این اکاذیب از تاریخ طبری به کتابهای اسلام- تألیف شده پس از او تا به امروز- سرایت کرد.

منـابـع

کلیــد واژه هــا