نقد دین اسلام بر مکتب اگزیستانسیالیسم
فارسی 6428 نمایش |نقد اسلام بر مکتب اگزیستانسیالیسم در مورد رابطه انسان با خدا آقای سارتر!
خدا از دو راه با انسان بیگانه نیست. اولا تعلق انسان به خدا تعلق به یک شیء مغایر با ذات و یک شیء مباین نیست که انسان با تعلق به خدا خودش را فراموش کند، چرا که خدا را یاد کرده است. مسأله اینکه علت فاعلی و علت موجده و مبدع هر شیء و مقوم ذات هر شیء، یعنی آن علت ایجاد کننده هر چیزی که قوام آن شیء به اوست، از خود شیء به آن شیء نزدیکتر است، مطلبی است که در فلسفه اسلامی با برهانی بسیار روشن بیان و ثابت شده است. قرآن میفرماید: «نحن اقرب الیه منکم؛ ما از خود شما به شما نزدیکتریم» (واقعه/ 85)، نه فقط آگاهی ما به شما از (آگاهی شما به) خودتان بیشتر است، بلکه ذات ما از شما به شما نزدیکتر است، و این تعبیر قرآن عجیب است.
هر کسی میگوید خودم از هر چیزی به خودم نزدیکترم ولی قرآن میگوید خدا به هر چیزی از خود آن چیز نزدیکتر است، چون خدا نسبت به هر چیزی از خودش خودتر است. البته سطح این مطلب بسیار بالاست علی (ع) میفرماید: «داخل فی الاشیاء لا بالممازجة، خارج عن الاشیاء لا بالمباینة»، یکی از مطالبی که نهج البلاغه بر آن تکیه میکند این است که خدا از خود اشیاء بیرون نیست و از آنها جدا نیست ولی در عین حال داخل در اشیاء هم نیست «لیس فی الاشیاء بوالج و مامنها بخارج». (ثانیا) قرآن که میگوید انسان به خدا باید تعلق خاطر داشته باشد چون خدا را کمال و نهایت سیر انسان میداند و مسیر انسان را به سوی خدا میداند. پس توجه انسان به خدا، توجه او به نهایت کمال خودش است، مثل توجه آن دانه است به نهایت کمال خودش. رفتن انسان به سوی خدا، رفتن انسان به سوی خود است، رفتن انسان از خود ناقصتر به خود کامل است. پس اشتباه کرده است آن کسی که خدا را هم با اشیاء دیگر مقایسه کرده و خیال کرده است که وقتی انسان به خدا توجه کرد، ارزشهای خود را فراموش میکند و از حرکت میایستد.
منـابـع
مرتضی مطهری- انسان کامل- صفحه 300-302
کلیــد واژه هــا
0 نظر اشتراک گذاری ارسال چاپ پرسش در مورد این مطلب افزودن به علاقه مندی ها