حکایت مشاهده صور ملکوتی افراد توسط رسول اکرم در معراج
English فارسی 3834 نمایش | پیامبر اکرم (ص) فرمودند که من در شب معراج در حال معراج به جماعتی برخورد کردم که در جلوی آنها سفره هائی از گوشت های پاکیزه و طیب و سفره هائی از گوشت های خبیث بود و آنها گوشت های طیب را رها کرده و از گوشت های خبیث میخوردند. از جبرئیل سؤال کردم: اینها چه کسانی هستند؟ جبرائیل گفت: جماعتی از امت تو هستند که غذای حلال را رها نموده و از غذای حرام میخورند.
رسول خدا فرمود: از آنجا عبور کردم به جماعتی برخورد کردم که لب های کلفتی مانند لب های شتر داشتند و گوشت های بدن های آنها را قیچی کرده و در دهانهایشان قرار میدادند. من گفتم: اینان چه دسته ای هستند، ای جبرئیل؟ جبرائیل گفت: افرادی که پیوسته در صدد عیب جوئی از مردم برآمده و با زبان و اشاره به عیب ظاهر و باطن مردم می پردازند.
رسول خدا (ص) فرمود: و از آنجا مرور کردم به گروهی برخورد کردم که صورتهای آنان و سرهای آنان با سنگ کوبیده می شد. گفتم: ای جبرئیل! این گروه چه کسانند؟ گفت: افرادی که نماز عشاء را ترک می کنند.
سپس گذشتیم از آنجا تا رسیدیم به جماعتی که آتش در دهانهای آنها فرو میرفت و از دبرهای آنان خارج می شد؛ پس گفتم: ای جبرئیل: اینان کیانند؟ گفت: اینان افرادی هستند که اموال یتیمان را از روی ظلم و ستم میخورند، اینان در حقیقت در شکمهای خود آتش میخورند و بزودی به آتش سعیر، آتش گرفته و در آن سوخته خواهند شد.
از آنجا عبور کرده رسیدیم به اقوامی که از بزرگی شکم هرچه میخواستند از زمین برخیزند نمی توانستند. گفتم: ای جبرئیل! اینان چه دسته ای هستند؟ جبرئیل گفت: اینها کسانی هستند که ربا میخورند و نمی توانند از جای خود برخیزند مگر مانند برخاستن کسی که شیطان زده شده و عقل خود را بکلی از دست داده است؛ و اینها در راه و روش آل فرعون هستند و هر صبحگاه و شبانگاه بر آتش عرضه می شوند، و پیوسته درخواست می کنند که ای پروردگار ما! ساعت قیامت چه موقع میرسد و دیگر نمیدانند که آن ساعت تلخ تر و دهشتناک تر است.
و از آن محل عبور کردیم به زنانی که به پستان های خود آویخته شده بودند رسیدیم. پرسیدم: ای جبرئیل! اینان چه گروهی از زنانند؟ جبرئیل گفت: اینان زنانی هستند که اموالی را که از شوهرهایشان باقی مانده و متعلق به فرزندان آن شوهران است به فرزندان غیر آن شوهرها میدهند، و در حقیقت ارثیه یتیم های آنها را صرف غیر آنها می نمایند (تفسیر علی بن ابراهیم طبع سنگی سنه 1313 ص 371و370).
منـابـع
سید محمد حسینی تهرانی - معادشناسی 2 - صفحه 295-293
کلیــد واژه هــا
0 نظر اشتراک گذاری ارسال چاپ پرسش در مورد این مطلب افزودن به علاقه مندی ها