اثر توبه در استتار گناهان
فارسی 3268 نمایش |اگر بنا شود هر کاری را که انسان انجام داده و زمین و زمان آن عمل را با تمام خصوصیات معنوی و روحی ضبط کرده باشند و تمام اینها باید در روز قیامت منکشف شوند، پس بنابراین توبه چه فایده ای دارد؟ چه اثری دارد! بعد از آنکه ثابت شد که چیزی که موجود شود دیگر معدوم نمی‌شود، و عمل خوب و یا بد پس از تحقق آن نیست نمی‌گردد!؟
در «کافی» محمدبن یعقوب کلینی با اسناد خود از معاویه بن وهب روایت می کند که او می گوید: «شنیدم از حضرت امام صادق (ع) که می فرمود: چون بنده‌ای از بندگان خدا توبه جدی و واقعی بنماید، خداوند او را دوست می دارد و در دنیا و آخرت بر روی گناه او پوششی می‌کشد و آن گناه را در زیر آن پوشش پنهان می کند. من عرض کردم: چگونه آن گناه را خداوند نسبت به او مستور و پوشیده می دارد؟ حضرت فرمودند: دو فرشته‌ای را که بر نوشتن اعمال او گماشته هستند به فراموشی می اندازد، که آنچه را که نوشته اند فراموش کنند و خداوند به اعضا و جوارح این گنهکار وحی می کند که: گناه او را پنهان کنید! و خداوند به محل های مختلف زمین که بر آن ها گناه کرده است وحی می کند که: آنچه را بر روی شماها انجام داده است بر او پنهان کنید! و بنابراین چنین گنهکار تائبی خداوند را در مقام و موقف لقا، ملاقات و دیدار می کند در حالی که هیچ چیزی که علیه او شهادت به گناهانش دهند وجود ندارد.»
مفاد و محصل کلام حضرت این است که: توبه یک حجاب و پوششی است که روی عمل زشت را می گیرد؛ چون همانطور که انسان یک عمل زشت انجام داده است و این خود عملی بوده است، توبه نیز خود یک عملی است که در خارج متحقق می شود و در عالم تکوین ثابت می ماند، و اثر آن از نقطه نظر ملکوت یک روکش و حجابی است که روی گناه می‌افتد به طوری که کسی از گناه اطلاع پیدا نمی کند.
منـابـع
سید محمدحسین حسینی طهرانی- معادشناسی 7- صفحه 239-237
کلیــد واژه هــا
0 نظر اشتراک گذاری ارسال چاپ پرسش در مورد این مطلب افزودن به علاقه مندی ها