اعطای کلید بهشت و جهنم از سوی رسول اکرم به امام علی (ع)
فارسی 5333 نمایش |در تفسیر علی بن ابراهیم آمده است که امام صادق (ع) فرمودند که رسول خدا (ص) فرمود: ای علی! در آن روز در مشهد قیامت هیچ کس نیست که تو را دوست داشته باشد مگر آنکه بدین گفتار آرام می‌گیرد و راحت می‌شود و چهره‌اش سفید می‌گردد و دلش شاد می‌شود، و هیچ کس نیست که تو را دشمن داشته باشد و به جنگ و ستیز با تو برخاسته باشد و یا آنکه حق تو را انکار نموده باشد، مگر آنکه صورتش سیاه می‌شود و قدم هایش به لرزه در می‌آید، و در همین حال که من در چنین وضعی هستم، دو فرشته به سوی من می‌آیند: یکی از آنها رضوان خازن بهشت است و دیگری مالک خازن آتش. رضوان خازن بهشت نزدیک من می‌آید و بر من بدین گونه سلام می‌کند که: السلام علیک یا رسول الله، من جواب سلام او را می‌دهم و می‌گویم: ای فرشته خوشبو و نیکو صورت، و معزز و گرامی در نزد پروردگارت! تو کیستی؟! او می‌گوید: منم خازن بهشت! پروردگارم به من امر کرده است که کلیدهای بهشت را نزد تو بیاورم و اینک آورده‌ام؛ بگیر آنها را ای محمد. من می‌گویم: قبول کردم چنین هدیه ای را از طرف پروردگارم و حمد و سپاس مختص اوست بر این نعمتی که بر من ارزانی داشته است! آنها را به برادرم علی بن ابی‌طالب واگذار کن! خازن بهشت کلیدها را به علی بن ابی‌طالب می‌دهد و برمی‌گردد، و پس از آن مالک خازن جهنم می‌آید و سلام می‌کند و می‌گوید: السلام علیک یا حبیب الله، من پاسخ سلام او را می‌دهم و می‌گویم ای فرشته زشت منظر و بدشکل و شمایل! تو کیستی؟! او می‌گوید: منم مالک خازن دوزخ، پروردگارم به من امر نموده است که کلیدهای جهنم را نزد تو بیاورم و اینک آورده‌ام؛ بگیر آنها را ای محمد! من می‌گویم: قبول کردم از پروردگارم و حمد و سپاس اختصاص به او دارد بر این نعمت هایی که به من داده است، و مرا در آن نعمت ها تفضیل داده است؛ این کلیدها را به برادرم علی بن ابی‌طالب بده! مالک خازن جهنم کلیدهای دوزخ را به علی می‌دهد و برمی گردد. در این حال علی می‌آید، در حالی که تمام کلیدهای بهشت و کلیدهای دوزخ با اوست، تا این که بر پشت جهنم می‌نشیند و زمام آن را به دست می‌گیرد؛ و این در حالی است که شعله ها و صداهای آتش بالا می رود و حرارت آن شدت یافته است و پرش جرقه ها و پرتاب شراره های آن فزونی یافته است. جهنم ندا می‌دهد: ای علی، زود از من بگذر! چرا که نور تو لهب و شعله های مرا خاموش کرده است. علی به جهنم می‌گوید: ای جهنم این مرد را رها کن، که دوست من است! و این را بگیر، که دشمن من است! و جهنم در آن روز در برابر علی مطیع‌تر است از غلام یکی از شما در برابر صاحبش! زمام و دهانه دوزخ در آن روز در دست علی است، هر وقت بخواهد آن را به طرف راست می‌برد و هر وقت بخواهد آن را به طرف چپ می‌برد (که دشمنان را در هر گوشه و کنار ببیند بگیرد و در کام خود فرو برد) و جهنم در آن روز در برابر علی مطیع تر است از جمیع خلایق؛ «و ذلک أن علیا علیه السلام یومئذ قسیم الجنة والنار؛ و این به علت آن است که علی بن ابی‌طالب در آن روز قسمت کننده بهشت و دوزخ است.» (بحار/ جلد 7 صفحه 326 و 327 - تفسیر قمی/ صفحه 644 و 645)
منـابـع
محمدحسین حسینی طهرانی- معادشناسی 9- صفحه 411-401
کلیــد واژه هــا
0 نظر اشتراک گذاری ارسال چاپ پرسش در مورد این مطلب افزودن به علاقه مندی ها