ابومرهم ازدی

از لشگریان عمر بن سعد و قاتل محمد فرزند مسلم بن عقیل.
مادر محمد کنیزی بود و پدرش حضرت مسلم که قبل از نهضت کربلا قیام کرد و با بی وفایی کوفیان روبرو شد و سپس دستگیر و به شهادت رسید.
در روز دهم محرم سال 61 هـ.ق که حسین بن علی (ع) با یزیدیان به جنگ پرداخت پس از اینکه عده ای از یارانش شهید شدند، بنی هاشم به صحنه آمدند.
امام محمدباقر (ع) و برخی از مورخین گفته اند که:
بعد از شهادت عبدالله بن مسلم، فرزندان ابوطالب دسته جمعی به لشگر دشمن حمله کردند. حضرت سیدالشهداء (ع) که چنین دید، به ایشان فریاد زد: «صبرا علی الموت یا بنی عمومتی؛ ای عموزادگان من، صبر و مقاومت پیشه خود سازید.»
هنوز از میدان برنگشته بود که در این حمله، محمد بن مسلم از بین آنها به زمین افتاد و به دست «ابومرهم ازدی» و «لقیط بن ایاس جهنی»، به شهادت رسید.
ابن شهرآشوب، نام او را (ابومریم الازدی) و مجلسی در «جلاء العیون» ابوجرهم اسدی گفته اند.