آغاز یک زشتی در مراسم حج

شهر مکه در سال هشتم هجرت به تصرف مسلمانان درآمد و پایگاه شرک در چنین سالی سقوط کرد. پیامبر در سال نهم هجرت تا کرانه های شام رفت و در تبوک، با قبائل متعددی، پیمان بست.
پس از بازگشت به مدینه، شرایط ظاهری ایجاب می کرد که پیامبر گرامی (ص)، در سال نهم عازم زیارت خانه ی خدا شود و از شهری که سال گذشته به تصرف او در آمده است، بازدید نماید. ولی مقارن این احوال، حادثه ای رخ داد که پیامبر گرامی (ص) را از شرکت در مراسم حج آن سال بازداشت و حادثه از این قرار بود:
رسم عرب در دوران جاهلیت این بود جامه ای که با آن، خانه ی خدا را طواف می کرد، پس از پایان طواف، در راه خدا به عنوان صدقه می داد، از این جهت اگر جامه مکرر نداشت، لخت و برهنه طواف می نمود.
در همان سال در ماههای حرام زن زیبایی وارد مسجد شد و چون جامه ی اضافی نداشت و جامه عاریت نیز نتوانست تحصیل کند، ناچار شد با وضع زننده و به صورت برهنه که محرک افکار شیطانی حاضران در کنار خانه ی خدا بود، طواف نماید.
پیامبر گرامی (ص) از طواف زن مشرک با آن حرکات زننده که تاریخ متذکر آن است آگاه گردید. و از اینکه خانه ی خدا که باید مهد تربیت و مرکز فراگیری تعالیم و روشهای آسمانی باشد. بر اثر آزادی شرک و بت پرستی، مرکز طواف زنان برهنه، و چشم چرانی جوانان شهوت پرست گردیده است، متأثر گردید.
مقارن این گزارش پیک وحی فرود آمد. و آیاتی چند از آغاز سوره ی برائت را آورد،  مفاد این آیات قطعنامه ایست از حکومت اسلامی درباره ی بت پرستان که باید در مدت چهار ماه،  وضع خود را در برابر حکومت توحید،  روشن سازند و یکی از دو راه را انتخاب کنند؛ «براءة من الله و رسوله إلى الذین عاهدتم من المشرکین* فسیحوا فى الأرض أربعة أشهر و اعلموا أنکم غیر معجزى الله و أن الله مخزى الکافرین؛ این [اعلان] بیزارى است از طرف خدا و رسولش به آن مشرکانى که با ایشان پیمان بسته اید. پس چهار ماه [دیگر با امنیت] در [این] زمین بگردید و بدانید که شما هیچ گاه نمى توانید خدا را عاجز کنید و خدا رسواگر کافران است.» (توبه/ 1- 2)