مکتب اهل بیت علیهم السلام در قرآن

برتری مکتب اهل بیت (ع) در عقاید اسلامی هنگامی که با معلومات بدیهی و داده های یقینی باارزش مقایسه گردد، تجلی بیشتری می یابد. به نمونه هایی از آن اشاره می کنیم:

1- درباره توحید
مکتب اهل بیت (ع) در توحید، تنزیه مطلق خداوند از هرگونه تشبیه و تنظیر و همانندی با مخلوقات بر اساس تعالیم قرآن است. چنانکه فرموده: «لیس کمثله شیء و هو السمیع البصـیر؛ هیچ چیز همانند او (خداوند) نیست و او شنوای بیناست» (شوری/ 11). همچنین رویت خداوند با دیدگان را با الهام از قرآن کریم مردود می داند، چنانکه فرموده: «لاتدرکه الأبصار و هو یدرک الأبصار و هو اللطیف الخبیر؛ چشم ها او را نمی بیند ولی او همه چشم ها را می بیند و او لطیف و آگاه است» (انعام/ 103). و نیز، توصیف خداوند به صفات مخلوقین از سوی آفریدگان را ناممکن می داند.
الف- «سبحانه و تعالی عما یصفون؛ منزه است خدا و برتر است از آنچه توصیف می کنند» (انعام/ 100).
ب- «سبحان ربک رب العزه عما یصفون؛ منزه است پرودگار تو، پروردگار عزت از آنچه توصیف می کنند» (صافات/ 180).

2- درباره عدل
مکتب اهل بیت (ع) هرگونه ظلم و ستم را از خدای متعال نفی کرده و ذات اقدس باری تعالی را عدل مطلق می داند. چنانکه خود فرموده:
الف- «إن الله لا یظلم مثقال ذره؛ خداوند به اندازه ذره ای هم ستم نمی کند» (نساء/ 40).
ب- «إن الله لا یظلم الناس شیئا ولکن الناس أنفسهم یظلمون؛ خداوند به مردم هیچ ستم نمی کند ولی این مردم به خودشان ستم می کنند» (یونس/ 44).

3- درباره نبوت
دیدگاه مکتب اهل بیت (ع) درباره نبوت، قول به عصمت مطلق انبیاء است. زیرا خدای متعال فرموده:
الف- «و ما کان لنبی أ ن یغل و م یغلل یأت بما غل یوم القیامه؛ هیچ پیامبری خیانت نمی کند، و هر کس خیانت کند، روز قیامت آنچه را که در آن خیانت کرده با خود می آورد» (آل عمران/ 161).
ب- «قل إنی أخاف إن عصیت ربی عذاب یوم عظیم؛ (ای پیامبر!) بگو: من (نیز) اگر پروردگارم را نافرمانی کنم، از عذاب روزی بزرگ بیمناکم!» (انعام/ 15).
ج- «و لو تقول علینا بعض الأقاویل* لأخذنا منه بالیمین* ثم لقطعنا منه الوتین؛ اگر او (پیامبر) سخنی دروغ بر ما می بست* ما او را با قدرت می گرفتیم* سپس رگ قلبش را قطع می کردیم!» (حاقه/ 46-44). مکتب اهل بیت (ع) همچنین، همه فرشتگان را معصوم می داند. زیرا، خدای متعال فرموده: «علیها ملائکه غلاظ شداد لایعصون الله ما أمرهم و یفعلون مایومرون؛ فرشتگانی بر آن (جهنم) گمارده شده اند که بسیار خشن و سختگیرند و هرگز خدا را در آنچه فرمانشان داده نافرمانی نکنند و بدانچه مأمورند عمل می کنند» (تحریم/ 6).

4- درباره امامت
مکتب اهل بیت (ع) می گوید: امامت یعنی، نیابت از رسول اکرم (ص) در امور دنیا و دین، عهد و پیمانی الهی است که به غیر معصوم نمی رسد. زیرا، خدای متعال فرموده: «و إذا ابتلی إبراهیم ربه بکلمات فأتمهن قال إنی جاعلک للناس اماما قال و من ذریـتی قال لاینال عهدی الظالمین؛ و هنگامی که پروردگار ابراهیم او را بگونه ای چند بیاموزد و او به خوبی از عهده آنها برآمد، خداوند فرمود: من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم! ابراهیم عرض کرد: از دودمان من نیز (امامانی قرار ده!) فرمود: عهد و پیمان من به ستمکاران نمی رسد!» (بقره/ 124). از محتوای آیه شریفه (و کیفیت امتحان شدن ابراهیم) نتیجه می گیریم که: خوابهای رسولان و انبیا و امامان (ع) همگی، رویاهای صادق مصون از دروغ است، و خدای متعال آنان را از اشتباه در خواب نیز، نگه می دارد. آنچه آوردیم نمونه ای از مطابقت و همگونی راه اهل بیت (ع) با قرآن کریم در عقاید اسلامی بود.