رفتار رسول خدا پس از نزول آیه تطهیر

رفتاری که رسول خدا (ص) درباره اهل بیت (ع) خود بعد از نزول آیه تطهیر انجام می دادند، در روایات مختلفی آمده است: که در زیر به آنها اشاره می کنیم:

1- از زبان ابوسعید خدری
ابوسعید گوید: رسول خدا چهل روز صبح پس از ازدواج علی با فاطمه (س) به درب خانه علی می آمد و می فرمود: سلام علیکم، رحمت خداوند و برکاتش بر شما اهل البیت باد. «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا؛ خدا فقط مى‏ خواهد آلودگى را از شما خاندان (پيامبر) بزدايد و شما را پاك و پاكيزه گرداند» (احزاب/ 33). من با هر که دشمنی کنید دشمن، و با هر که دوستی کنید دوستم.

2- از زبان ابوالحمراء
ابوالحمراء گوید: من نه ماه یا ده ماه خدمت رسول خدمت کردم -در نه ماه شک ندارم- رسول خدا در طلوع فجر بیرون می آمد و به درب خانه فاطمه و علی و حسن و حسین می رفت و دو بازوی درب را می گرفت و می فرمود: «سلام خدا و رحمت و برکاتش بر شما باد، خدای بر شما ببخشاید، نماز!» گوید: آنان در پاسخ می گفتند: «و بر شما باد سلام و رحمت و برکاتش ای رسول خدا» و رسول خدا می فرمود: «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا» این حدیث با عبارات دیگری نیز از ابوالحمراء روایت شده است.

3- از زبان امیرالمومنین (ع)
حارث گوید: امام علی (ع) فرمود: رسول خدا هر روز صبح زود نزد ما می آمد و می فرمود: نماز رحمت خدا بر شما باد، نماز!: «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا»

4- از زبان امام باقر (ع)
امام باقر (ع) از پدرش -امام سجاد- روایت کند که فرمود: «و أمر اهلک بالصلاه واصطبر علیها؛ خاندانت را به نماز فرمان ده و بر انجام آن پایداری کن» (طه/ 132). این آیه درباره علی و فاطمه و حسن و حسین (ع) نازل گردیده است؛ رسول خدا بامداد هر روز به درب خانه فاطمه (س) می آمد و می فرمود: «سلام بر شما اهل البیت و رحمت و برکات خدا بر شما باد، خدای بر شما ببخشاید، نماز!: «انما یریدالله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا»
راوی گوید: امام باقر (ع) فرمود: «خدای متعال پیامبرش را فرمان داد که خاندان خود را جدای از سایر مردمان ویژگی بخشد تا مردم بدانند اهل بیت او نزد خدا جایگاهی دارند که از آن مردم نیست، بدین سبب یک بار با همه مردم مورد خطابشان قرار داد و یک بار با دستور خاص».
روایت با عبارتی دیگر:
در تفسیر فرات گوید: خداوند پیامبرش را فرمان داده تا خاندان خود را جدای از سایر مردم ویژگی بخشد تا مردم بدانند آل محمد نزد خداوند جایگاه خاصی دارند که دیگر مردم ندارند، زیرا یکبار آنان را همراه با همه مردم فرمان داده و سپس با دستور خاص ویژگی شان بخشیده است هنگامی که خدای متعال این آیه را نازل فرمود،؛ رسول خدا هر بامداد به نماز می آمد تا به درب خانه علی و فاطمه و حسن و حسین می رسید و می فرمود: «سلام خدا و رحمت و برکات او بر شما باد». علی و فاطمه و حسن و حسین می گفتند: «بر شما باد سلام ای رسول خدا و رحمت و برکات خداوند نیز،» سپس پیامبر دو بازوی درب را می گرفت و می فرمود: خدای بر شما ببخشاید، نماز نماز!: «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا» رسول خدا هر روز پیوسته -تا در مدینه بود- چنین می کرد تا از دنیا رحلت فرمود. ابوالحمراء خادم رسول خدا گوید: من دیدم که چنین می کرد.

5- از زبان امام صادق (ع)
امام صادق (ع) از پدرش از پدرانش (ع) روایت کند که: رسول خدا (ص) هر روز صبح به هنگام طلوع فجر بر درب خانه علی و فاطمه می ایستاد و می فرمود: «الحمد لله المحسن المجمل المنعم المفضل، الذی بنعمته تتم الصالحات، سمع سامع بحمدالله و نعمته و حسن بلائه عندنا، نعوذ بالله من النار نعوذ بالله من صباح النار، نعوذ بالله من مساء النارریال الصلاه یا اهل البیت؛ حمد و سپاس خدای نیک و جمیل و نعمت بخش و زیادت افزا را سزاست، خداوندی که با نعمت او شایستگیها به کمال رسند. همه شنوایان و جمله گواهان باید حمد و سپاس ما از خدای متعال را ببینند و بشنوند، خدائی که نعمتش را بر ما تمام و عافیتش را بر ما فرجام بخشید و ما را بر همه موجودات برگزید؛ به خدا پناه می بریم از آتش جهنم، به خدا پناه می بریم از صبح جهنم، به خدا پناه می بریم از شب جهنم!» نماز، ای اهل البیت!»، «انما یریدالله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا»
طبرسی گوید: این روایت را ابن عقده با سندهای خود از راههای بسیار از اهل بیت (ع) و غیر ایشان مانند: ابی برزه و ابی رافع آورده است. چنانکه با عبارت دیگری از زبان امام صادق (ع) نیز آمده است. آنچه گذشت همانندش در تفسیر آیه کریمه: «وأمر اهلک بالصلاه..؛ و کسان خود را به نماز فرمان ده» (طه/ 132) در تفسیر رازی و غیر او نیز، آمده است.