اسامی تعدادی از کتابهای اهداشده به کتابخانه امام علی علیه السلام

صاحب الغدیر، علامه امینی همواره در صدد بود تا با مراکز مهم علمی عالم، از جمله کتابخانه های مایه ور جهان در تماس باشد، تا هر نسخه ای را ندارند از آنجاها بخواهند و در برابر، نسخه هایی به آنان بدهند، تا بدین سان، دامنه ی علم معرفت و ذخایر اسلامی بیشتر بگسترد و جهان تشیع بخصوص، با همه ی آفاق معرفت و مخازن علم مردمان جهان پیوستگی بیشتری پیدا کند.
این آرمان پاک و والا، با تأسیس کتابخانه ی امیرالمؤمنین، تا حدی عملی گشت، زیرا پس از تأسیس، برخی از مجامع علمی و مؤلفان و ناشران و ارباب مطبوعات کشورهای گوناگون کارها و آثار خود را به کتابخانه ی مولی (ع) اهدا می کردند. در اینجا پاره ای از مجلات و مطبوعاتی که به کتابخانه اهدا شده است ذکر می کنیم:
الارشاد کشمیر
افکار شیعه (به زبان فرانسه) پاریس
پیام عمل لاهور
التربیة الاسلامیه بغداد
التوحید حله
الثقافةالاسلامیه بغداد
ثقافة الهند هند
الجامعة الاسلامیه حلب
جهان پزشکی تهران
حضارةالاسلام دمشق
الدراسات الادبیه بیروت
رسالة المعلم عمان
سخن تهران
شیراز حیدرآباد دکن
صوت المبلغین کربلا
الفجر الجدید بغداد
فیحاء حله
مجلة المجمع العلمی العراقی بغداد
مجلة المجمع العلمی العربی دمشق
مجلة المکتبة العربیه قاهره
مجله ی موسیقی تهران
المنار بصره
المنتظر پاکستان
نامه ی آستان قدس مشهد
النهج صور (لبنان)
الواعظ لکهنو
الوطن بغداد
هلال کراچی
یغما تهران
کتابخانه ی مولی نیز، به مجامع علمی و کتابخانه های جهان، هدایایی می فرستاد از جمله به این کتابخانه ها:
کتابخانه ی ابوالکلام آزاد علیگره
کتابخانه ی امانة العاصمة عمان
کتابخانه ی بایزید استانبول
کتابخانه ی بریل لیدن
کتابخانه ی عمومی خدابخش پتنه-هند
کتابخانه ی دانشگاه عثمانی حیدرآباد دکن
کتابخانه ی ظاهریه دمشق
کتابخانه ی فاتح استامبول
کتابخانه ی مدرسةالواعظین لکهنو
و...
در ذیل این بحث دو نکته را باید یاد کرد:
1- علامه ی امینی، مقداری نسخه ی نفیس خطی، از خانواده های شیعه متدین ایرانی گرفت. به عبارت درست تر، دارندگان این نسخه ها، از سر ارادت به کتابخانه ی مولی –علیه السلام- و به مرکز دینی و علمی و مذهبی خویش، نجف اشرف، این نسخه ها را به دست امین «امینی» دادند و او آنها را در یکی از مهم ترین کتابخانه های امروز شیعه، «مکتبة الامام امیرالمؤمنین العامة»، ضبط کرد. و بدینگونه آنها را در دسترس محققان جای داد. پیداست که در بیشتر موارد، اگر این نسخه ها به دست او داده نمی شد، به دیگران اعتماد نمی کردند و نمی دادند. و قهرا چنانکه باید مورد استفاده قرار نمی گرفت و به اهلش نمی رسید. و روزی به ثمن بخس به رهگذری یا انحصارطلبی، یا سودجویی- مسلمان یا غیر مسلمان- فروخته می شد و معلوم نبود به کجا می افتاد.
در اینجا باید این مطلب را بیفزاییم که به وسیله علامه امینی، صدها نسخه ی خطی نفیس و مآخذ علمی و اسلامی مهم دیگر، از گوشه و کنار جهان -غیر از ایران- گردآوری شد. و از این میان مقدار قابل توجهی، نسخه هایی است که او به دست خود استنساخ و رونویسی کرد، که کمتر کسی توانست، حتی با خرجهای گزاف و هزینه های دولتی و ... چنین موفقیتی حاصل کند و چنین خدمتی را به عالمان و محققان به انجام برساند.
بدین گونه می بینیم که به همت او مقداری از این نسخه ها و مآخذ، در یک مرکز علمی و دینی فراهم آمد، و نه تنها در دسترس محققان مسلمان، بلکه در دسترس هر محققی، از هر جای و هر مذهب، قرار گرفت، زیرا روزی که فهرست این کتابها و نسخه ها منتشر شود و همگان از آنها اطلاع یابند، هرکس هر نسخه ای و کتابی بخواهد، دفتر مرکزی کتابخانه، فیلم او را برای او ارسال خواهد داشت. چنانکه تا کنون نیز در موارد بسیاری چنین شده است.
2- علامه ی امینی، این کتابخانه ی عظیم و گران سنگ را وقف آستان قدس رضوی کرد. از این روی، این کتابخانه اکنون یکی از ثروتهای ملی و معنوی ایران است در نجف و مایه ی سرافرازی ملت ایران است در یکی از مهم ترین مراکز علمی و دینی اسلام.