وقایع نیم قرن اخیر جامعه اسلامی ایران

در نیم قرن اخیر، جریان هائی رخ داده که بر ضد اهداف عالیه اسلامی و در جهت مخالف آرمانهای مصلحان صد ساله اخیر بوده و هست و طبعا نمی توانست برای همیشه از طرف جامعه ما بدون عکس العمل بماند. آنچه در این نیم قرن در جامعه اسلامی ایران رخ داد عبارت است از:
* استبدادی خشن و وحشی و سلب هر نوع آزادی.
* نفوذ استعمار نو، یعنی شکل نامرئی و خطرناک استعمار، چه از جنبه سیاسی و چه از جنبه اقتصادی و چه از جنبه فرهنگی.
* دور نگهداشتن دین از سیاست، بلکه بیرون کردن دین از میدان سیاست.
* کوشش برای بازگرداندن ایران به جاهلیت قبل از اسلام و احیاء شعارهای مجوسی و میراندن شعارهای اصیل اسلامی. تغییر تاریخ هجری محمدی به تاریخ مجوسی یک نمونه آن است.
* قلب و تحریف در میراث گرانقدر فرهنگ اسلامی و صادر کردن شناسنامه جعلی برای این فرهنگ به نام فرهنگ موهوم ایرانی.
* تبلیغ و اشاعه مارکسیسم، یعنی جنبه های الحادی مارکسیسم؛ منهای جنبه های سیاسی و اجتماعی آن. چنانکه می دانیم عناصر خود فروخته مارکسیسم به یک توافق با دستگاه حکومت نائل گردیدند و آن، تبلیغ جنبه های الحادی و ماتریالیستی و ضد مذهبی مارکسیسم و سکوت از جنبه های سیاسی و اجتماعی آن است.
* کشتارهای بی رحمانه و ارزش قائل نشدن برای خون مسلمانان ایرانی و همچنین زندانها و شکنجه ها برای متهمان سیاسی.
* تبعیض و ازدیاد روز افزون شکاف طبقاتی علی رغم اصلاحات ظاهری ادعائی.
* تسلط عناصر غیر مسلمان بر مسلمانان در دولت و سایر دستگاهها. نقض آشکار قوانین و مقررات اسلامی چه به صورت مستقیم و چه به صورت ترویج و اشاعه فساد در همه زمینه های فرهنگی و اجتماعی.
* مبارزه با ادبیات فارسی اسلامی که حافظ و نگهبان روح اسلامی ایران است به نام مبارزه با واژه های بیگانه. بریدن پیوند از کشورهای اسلامی و پیوند با کشورهای غیراسلامی و احیانا ضد اسلامی که اسرائیل نمونه آن است.
این امور و امثال اینها، در طول نیم قرن، وجدان مذهبی جامعه ما را جریحه دار ساخت و به صورت عقده های مستعد انفجار در آورد.