فرق اکمال و اتمام

اتمام
تمام در جایی گفته می شود که یک چیزی اجزایش باید پشت سر یکدیگر بیاید و تا وقتی که هنوز همه اجزایش مرتب نشده است، می گوییم ناقص است. وقتی که آخرین جزئش هم آمد، می گوییم تمام شد.
مثل یک ساختمان که می گوییم ساختمان تمام شد. یک ساختمان تا وقتی که پایه هایش را بالا آورده اند و حتی سقف آن را هم زده اند، تمام نیست.
تا همه اجزایی که برای یک ساختمان لازم است نباشد، از آن ساختمان نمی شود استفاده کرد و می گوییم این ساختمان تمام نیست. وقتی همه اجزاء بود به طوری که بتوان در آن سکنی گزید، می گوییم تمام شد.

اکمال
اما در مسأله کامل این طور نیست که شیء غیر کامل جزء ناقصی دارد؛ بلکه ممکن است هیچ جزء ناقص و ناتمامی نداشته باشد ولی هنوز کامل نباشد.
مثلا یک جنین در رحم مادر به حد تمام می رسد یعنی همه ساختمانش تمام می شود، بچه هم به دنیا می آید ولی هنوز انسان کاملی نیست، یعنی آن رشدی را که باید بکند نکرده است. رشد کردن غیر از این است که جزء ناقصی داشته باشد.
در واقع اختلاف کامل و تمام با یکدیگر اختلاف کیفی و کمی است.