سیره فردی و اجتماعی حضرت زهرا سلام الله علیها

حضرت زهرا (س) و علی (ع) بعد از ازدواجشان‏ می‏خواستند کارهای خانه را بین یکدیگر تقسیم کنند، ولی دوست داشتند که‏ پیغمبر در این کار دخالت بکند چون لذت می‏بردند. به ایشان گفتند: یا رسول الله! دلمان می‏خواهد بگوئید که در این خانه چه کارهایی را علی‏ بکند و چه کارهایی را فاطمه؟ پیغمبر کارهای بیرون را به علی واگذار کرد و کارهای درون خانه را به فاطمه. فاطمه می‏گوید نمی‏دانید چقدر خوشحال شدم‏ که پدرم کار بیرون را از دوش من برداشت. زن عالم یعنی این، زنی که‏ حرص نداشته باشد، این طور است. ولی ببینید شخصیت همین زهرای اینچنین چگونه است؟ رشد استعدادهایش‏ چگونه است، علمش چگونه است، اراده‏ اش چگونه است، خطابه و بلاغتش‏ چگونه است؟ زهرا (س) در جوانی از دنیا رفته است و از بس در آن‏ زمان دشمنانشان زیاد بودند، از آثار ایشان کم مانده است.
ولی‏ خوشبختانه یک خطابه مفصل بسیار طولانی (در حدود یک ساعت) از ایشان در سن هجده سالگی (حداکثر گفته ‏اند بیست و هفت سالگی) باقی مانده که این‏ را تنها شیعه روایت نمی‏کند، عرض کردم بغدادی در قرن سوم این خطابه را نقل کرده است. همین یک خطابه کافی است که نشان بدهد زن مسلمان در عین‏ اینکه حریم خودش را با مرد حفظ می‏کند و خودش را به اصطلاح برای ارائه به‏ مردان درست نمی‏کند، معلوماتش چقدر است؟ ورود در اجتماع تا چه حد است.
خطبه حضرت زهرا توحید دارد در سطح توحید نهج البلاغه، یعنی در سطحی که دست فلاسفه به آن نمی‏رسد. وقتی که درباره ذات حق و صفات حق صحبت می‏کند، گویی در سطح بزرگترین فیلسوفان جهان است. از بوعلی سینا ساخته نیست که این طور خطبه بخواند. یکدفعه وارد در فلسفه‏ احکام می‏شود، خدا نماز را برای این واجب کرد، روزه را برای این واجب‏ کرد، حج را برای این واجب کرد، امر به معروف و نهی از منکر را برای‏ این واجب کرد، زکات را برای این واجب کرد و... بعد شروع می‏کند به‏ ارزیابی قوم عرب قبل از اسلام و تحولی که اسلام در این قوم به وجود آورد که شما مردم عرب چنین و چنان بودید. وضع زندگی مادی و معنوی آنها قبل‏ از اسلام را بررسی می‏کند و آنچه را که به وسیله پیغمبر از نظر زندگی مادی‏ و معنوی به آنها ارزانی شده بود گوشزد می‏نماید.
بعد در مقام استدلال و محاجه برمی‏آید. او در مسجد مدینه در حضور هزاران نفر است، اما نمی‏رود بالای منبر که العیاذ بالله خودنمایی بکند. سنت پیغمبر این بوده که‏ زنها جدا می‏نشستند و مردها جدا، و پرده ‏ای بلند میان آنها کشیده می‏شد.
زهرای اطهر از پشت پرده تمام سخنان خودش را گفت و زن و مرد مجلس را منقلب کرد. این زنی است که اسلام می خواهد، هم شخصیت دارد و هم‏ عفاف، هم پاکی دارد و هم حریم، هیچوقت خودش را جلوی چشمهای گرسنه‏ مردان قرار نمی‏دهد، اما یک موجود دست و پا چلفتی هم نیست که چیزی‏ سرش نشود و از هیچ چیز خبر نداشته باشد.