او به هنگامی که پیکر انسان را آفریده در برابر دشمنان مهاجم یعنی میکروبها و بیماریها، پنج خط دفاعی برای وی قرار داد:
1ـ پوست: که سرتاسر بدن را مانند قلعه ای فرا گرفته است.
2ـ بافتهای لنفاوی: و آنها عبارتند از بافتهای پنبه مانندی که زیر پوست بدن قرار دارند و کرم رنگ می باشند و گاهی تغییر رنگ می دهند. این بافتها، در بعضی نقاط بدن، ضخیم و در بعضی نقاط دیگر، نازک می باشند. اگر دشمن، از پوست گذشت، با مقاومت بافتهای لنفاوی رو برو می شود.
3ـ پرده های مخاط: پرده مخاط، عبارت است از پرده ای که پاره ای از اعضاء را احاطه کرده است و رنگ آن متناسب با خود عضو می باشد. بعضی از اعضاء مانند قلب، دارای دو پرده مخاط می باشند: یکی پرده ای که بیرون قلب را احاطه کرده است و آن را مخاط خارجی می نامند. دیگر آنکه در درون قلب می باشد و آن را مخاط داخلی نامند. پرده مخاط وظیفه اش دفاع از عضو می باشد.
4ـ ترشی معده: اگر دشمن، از خطوط مقدم دفاعی بدن گذشت و به درون معده راه یافت، در خطر ترشی معده قرار می گیرد و نابودش می سازد.
5ـ گویچه های سپید: آنها موجودات کروی شکلی هستند، که با میکروبهای جنبشی که از خطوط دفاعی بدن گذشته اند و داخل خون شده اند، به جنگ می پردازند. تا همگی را به دیار نیستی رهسپار کنند.
نکته قابل توجه آنکه، این گویچه های سپید با میکروبهای طبیعی که وارد کشور تن می گردند، همه گونه مساعدت میکنند. من نمی دانم که این موجودات ذره بینی، به چه وسیله میان خبیث و طیب، فرق می گذارند و چگونه سودمند را، از زیان بخش، تمیز می دهند؟ آیا چه کسی آنها را راهنمایی می کند که این وظیفه دقیق را به خوبی انجام دهند؟ ... او ...
کیفیت جنگ گویچه های سپید با میکروبهای مهاجم، عقل را مات و مبهوت می سازد. اگر دشمن درین جنگ نیز پیروز شد و به ماده حیاتی بدن، یعنی سلول، دست یافت، خود سلول نیز، نیروی دفاعی مخصوصی دارد. اگر بیماری بر کشور تن، مسلط گردید، دانائی و توانائی و مهربانی او، اقتضا دارد که انسان را تنها نگذارد و در برابر دشمن نیرومند یاری کند. او در این هنگام کمکهای خارجی می کند: او دارو را آفریده است، او دانش پزشکی را به بشر یاد داده است. او پزشک را آماده درمان ساخته است، تا به قدر امکان بشر را، از خطر بیماری و مرگ نجات دهد.