نقشه دفاعی آهو

ماکدونالد میگوید: روزی در بلندیهای سانتاکروز در استان کالیفرنیا به راهپیمائی مشغول بودم. به دشتی پهناور رسیدم که آهوان بسیاری در آن میچریدند؟ ناگهان، گله آهو پراکنده شد و سرها از بیم، لرزیدن گرفت. به سوئی که آهوها می نگریستند، نگاه کردم، دو گربه وحشی بزرگی را دیدم. گمان کردم که همین الآن پا به فرار می گذارند و اگر آهوهای کوچک نتوانند بگریزند نرهای بزرگ می توانند بگریزند، ولی فرار بزرگها به نابودی بقیه به دست گربه های وحشی تمام می شد. ولی هیچ یک از آهوان نر پا به فرار نگذاشتند، در برابر گله، به مانور دفاعی شگفت انگیزی پرداختند. آهوهای بزرگ به شکل عدد هفت، خط دفاعی تشکیل دادند سپس نرهای کوچک، بسوی آهوهای کوچکتر رفتند و آنها را بمیان شکل جای دادند. گله به توده متراکم تبدیل شد که دورش را نرهای بزرگ احاطه کرده بودند. یکباره این جبهه دفاعی تبدیل به حمله گردید و آهوان به سوی گربه ها تاخت آوردند. برخورد پاهای آهوها بزمین سر و صدای وحشتناکی ایجاد کرد. حمله دسته جمعی آنها، به راستی رعب آور بود، لرزش زمین زیر پای آنها، هراسناک بود. گربه ها که وضع را چنین دیدند فرار را بر قرار ترجیح دادند. سپاه آهو دست از تعقیب آنها برنداشت و گربه ها را تا نقطه دوری تعقیب کرد. پس آنگاه، بسیج همگانی آهوان منحل شد و دوباره با خاطری آسوده به چرا پرداختند.
اگر گربه ها فرار نمی کردند، و آهوها به گربه ها میرسیدند، چه می شد؟ و چه کار می توانستند بکنند؟ آهو، نه دندانی دارد که بدرد، و نه شاخی دارد که شکم گربه وحشی را بشکافد، و نه چنگالی دارد که در چشم گربه فرو کند. و از طرفی گربه وحشی، از درنده ترین درندگان است و جست و خیز فوق العاده ای دارد. پس پیروزی آهوها، در جنگ تن به تن، بسیار دور به نظر می رسد و پاره شدن گله بسیار نزدیک، دیده می شد. آهو مسلح به سلاح حمله نیست و مسلح به سلاح دفاع است و پائی دارد که خوب بتواند بگریزد. پس حمله آهوها به گربه ها، شتاب به سوی مرگ بود؟ نه نه بلکه حمله آنها برای شکست دشمن بود، برای جنگ بود، برای پیروزی بود برای زنده ماندن، ولی نه با جنگ مادی، بلکه با جنگ روحی، آهوها به جنگ دست زدند که پیروزی در انتظارشان بود، و با سلاحی به جنگ رفتند که برنده ترین سلاحها بود. آهوها به جنگ اعصاب پرداختند و با سلاح رعب به سوی دشمن تاختند و پیروز شدند.
بشر، پس از تکامل فکری به تاثیر سلاح رعب، پی برده و از جنگ اعصاب آگهی یافته است، ولی هنوز نمی تواند صددرصد از این سلاح استفاده کند، بلکه گاه به گاه توانسته به وسیله آن، بر دشمن پیروز شود. آیا آهوی وحشی، در فنون جنگی از بشر، داناتر می باشد؟ آیا آهو، پیش از آنکه بشر به سلاح رعب، پی برد از آن آگاهی داشته و آن را بکار می برده است؟ پس بایستی آهو، از بشر خردمند تر و داناتر باشد. این سخن، قابل قبول نیست. بشر، داناتر است و خردمندتر، آهو را کجا و این دانش، آهو را کجا و این اندیشه. پس آهو را رهبری است دانا، و رهنمائی است بینا، و قائدی است توانا. رهبر آهو، کسی است که وی را آفریده، و در دامان مهرش پروریده، وگرنه آهو پیروزی را چه می داند و شکست و سلاح روانی را از کجا می شناسد تا بکار بردنش و به جان دشمن افکندش.