پیامدهای نبودن هوا

آنچه که ثابت شده در میان کره های جهان بزرگ، کره زمین، دارای هوای ثابت می باشد. ضخامت هوای دور کره زمین را از صد کیلومتر تا هشتصد کیلومتر، تخمین زده اند. هوا جسمی است لطیف، شفاف و ناپیدا و دارای پنج هزار و نهصد میلیارد تن وزن می باشد. هوا پرارزش ترین موجود برای حیات انسان می باشد. انسان و سلسله جانوران و سلسله گیاهان، برای زندگی نیاز به تنفس دارند و تنفس بی وجود هوا ممکن نیست. پس اگر هوا نبود زنده ای نبود. اگر هوا نبود، روشنائی ماه، روشنائی های دیگر نبودند و حس باسره از کار می افتاد. تنها نقاطی که برابر تابنده قرار می گرفت و می توانست نور را منعکس سازد، روشن بود. اگر هوا نبود، صدائی و بانکی نبود. پس کشت و کار و زراعتی نبود. چرا؟
اکسیژن که جزئی از هوا است، در سنگ، آجر، فلز، اثر می گذارد. سطح مواد ارضی، در اثر ترکیب با اکسیژن نرم شده و می شود، و از آن خاک نرم بوجود آمده و می آید. خاک را که هوای آرام، درست کرده باد به اطراف برده و می برد و بر روی زمین گسترانیده و می گستراند. آری اگر هوا نبود خوراکی یافت نمی شد و حس ذائقه از کار می افتاد. اگر هوا نبود آتش نبود. چون آتش در اثر اکسیژن هوا می باشد، وقتی بخواهند چاه نفت فروزانی را خاموش کنند، تولید خلاء می کنند، یعنی هوا را نابود می سازند. اگر آتش نبود، زندگی بشر با نبودن آتش چگونه می شد؟! آیا آسایش در جهان بود؟ اگر هوا نبود، بوئی در جهان نبود. زیرا بو عبارت است از بخش ذرات بودار، در هوا، پس در اثر نبودن هوا شامه از کار می افتاد. اگر هوا نبود. رگهای بدن ما پاره می شد و خون میریخت بیرون. دیگر حیاتی باقی نمی ماند. هوا فشار مخصوصی به بدن وارد می سازد. یعنی در هر سانتیمتر مربع در حدود یک کیلوگرم. این فشار از پاره شدن رگها جلوگیری می کند. در نقاط بالا که فشار هوا کم است با وسائل مصنوعی فشار هوا را زیاد می کنند. اگر هوا نبود، کره زمین، هر روزه بوسیله بیست میلیون سنگهای آسمانی، بمباران می شد. سنگهائی که درحدود 50 کیلومتر در ثانیه سرعت دارد. آیا در این صورت جانداری در روی زمین زنده می ماند؟ هوا این سنگها را در خود حل می کند تا به زمین نرسند. اگر هوا نبود، گرمای سوزان روزها و سرمای سخت شبها، زنده ای باقی نمی گذارد، و سودهای دیگر و بسیار. آیا گرانقیمت ترین چیز را در حیات جاندارن، اینگونه رایگان تحت اختیار آنها گذاردن، نشانه قدرت نامتناهی و رحمت نامتناهی و حکمت نامتناهی سازنده جهان نمی باشد؟