معنا و مفهوم واژه امام

امام یعنی پیشوا و غیر از این معنایی ندارد. در سوره اسراء می خوانیم: «یوم تدعوا کل اناس بامامهم؛ روزی که هر گروهی از مردم را به همراه پیشوایان و مقتدایانشان می خوانیم» (اسراء/ 71). مفسرین گفته اند -خود ما در کتابهای خودمان نوشته ایم- که امام در قرآن یعنی آن کس که الگو و مقتدا قرار می گیرد اعم از آنکه آن الگو و مقتدا الگو و مقتدای به حق باشد یا به باطل. هر گروهی به همراه کسانی خوانده می شوند و محشور می شوند که آن کسان الگو و مقتدای آنها بوده اند.
درباره فرعون می فرماید: «یقدم قومه یوم القیامه؛ پیشاپیش گروه خودش در قیامت حرکت می کند» (هود/ 98) یعنی امام اهل النار است و پیروان او پشت سر او هستند. پس امام، اعم از امام به حق و امام باطل، یعنی آن که واقعا الگو و مقتداست.