ثمرات ظهور منجی آخرالزمان

در حدیث است که در آستانه ظهور آقا امام مهدی (ع) زمین پر ظلم و جور است. پیامبر اکرم (ص) می فرماید: «فیملا الارض قسطا و عدلا کما ملت ظلما و جورا؛ بعد از آنکه پیمانه ظلم و جور پر شد، دنیا را پر از عدل و داد می‏کند». بعد فرمود: «یقسم المال صحاحا؛ ثروت را به طور صحیح تقسیم می‏کند». گفتند: «یا رسول الله یعنی چه به طور صحیح؟» فرمود: «عادلانه و بالسویه تقسیم می‏کند. و یملا الله قلوب امة محمد غنی و یسعهم عدله؛ خداوند دل امت اسلام را مملو از غنا می‏کند» (اعلام الوری، ص 401)، یعنی خیال نکن غنا و ثروت تنها همان ثروت مادی است، دلها غنی می‏شود، فقرها و نیازها و حقارتها و بیچارگی ها و کینه‏ ها و حسادتها، همه از دلها بیرون کشیده می‏شود.
امام علی (ع) در نهج البلاغه می‏فرماید: «یاخذ الوالی من غیرها عمالها علی مساوی اعمالها؛ اول‏ کاری که آن والی الهی می‏کند این است که عمال و حکام را یک یک می‏گیرد، اعوان خودش را اصلاح می‏کند، دنیا اصلاح می‏شود، و تخرج له الارض افالیذ کبدها؛ زمین پاره های جگر خودش را بیرون می‏دهد، یعنی زمین هر موهبتی که در خودش دارد از هر معدنی، و هر استعدادی که‏ شما تصور بکنید، همه را بیرون می‏دهد، هر چه تا امروز مضایقه کرده بیرون‏ می‏دهد، و تلقی الیه سلما مقالیدها؛ زمین می ‏آید مثل یک غلام در حالی‏ که تسلیم است کلیدهای خودش را در اختیار او قرار می‏دهد؛ (اینها همه‏ تعبیر و بیان است) یعنی دیگر سری در طبیعت باقی نمی‏ ماند مگر اینکه به‏ دست او کشف می‏شود، مجهولی در طبیعت باقی نمی‏ ماند مگر اینکه در آن‏ دوره مکشوف می‏گردد، فیریکم کیف عدل السیرة؛ آنوقت او به شما نشان خواهد داد که عدالت واقعی یعنی چه، نشان خواهد داد که اینهمه که‏ دم از اعلامیه حقوق بشر و آزادی می‏زدند همه ‏اش دروغ بود، اینهمه که دم‏ از صلح می‏ زدند همه‏ اش دروغ و نفاق و " جو فروشی و گندم نمائی " بود، و یحیی میت الکتاب و السنة؛ قوانین کتاب و سنت را که متروک مانده‏ و به حسب ظاهر مرده و از میان رفته است، زنده خواهد کرد، و ارتفع فی ایامه الجور؛ جور و ظلمی دیگر در کار نیست، و امنت‏ به السبل؛ همه راهها، راههای زمینی، دریایی و هوایی امن می‏شود، چون‏ منشاء این ناامنیها ناراحتی‏ها و بی عدالتی‏هاست».
راجع به توحید الهی‏ می‏فرماید: «حتی یؤحدوا الله و لا یشرک به شیئا؛ تا این که همگان موحد می شوند و حتی اندک شرکی باقی نمی ماند». و راجع به " امنیت " می‏فرماید: «و تخرج العجوزه الضعیفة من المشرق ترید المغرب لا یؤذیها احد؛ یک پیرزن ناتوان، از مشرق تا مغرب دنیا را مسافرت می‏کند بدون کوچکترین آزار و اذیتی» (نهج البلاغه، خطبه 138)
زیاد است: آنچه از عدالت‏ گفته شده است، از صلح و صفا به معنی واقعی گفته شده است، از آزادی و امنیت کامل گفته شده است، از ثروت و برکت فراوان گفته شده است، از تقسیم عادلانه ثروت گفته شده است، از فراوانی وسائل - وسائل دامداری و غیره - از میوه و گوسفند گفته شده است، از نبودن مفاسد گفته شده است‏ که دیگر شرب خمری وجود نخواهد داشت، دیگر زنائی وجود نخواهد داشت، دیگر بشر تنفر دارد از دروغ گفتن، تنفر دارد از غیبت کردن، تنفر دارد از تهمت زدن، تنفر دارد از ظلم کردن.
به طوری که از متون اسلامی استفاده می‌گردد، در عصر ظهور برکات و نعم فراوانی بر اهل زمین آشکار می‌گردد. این برکات و نعم را در حالت کلی می‌توان به دو دسته تقسیم نمود: الف) برکات مادی ب) برکات معنوی. از جمله آنها عبارتند از:

1- برقراری عدالت:
او مظهر عدلی است که همگان منتظر اویند، در زمان او عدل چون نور خورشید به درون خانه افراد نفوذ می‌کند و عدالت او شمول داشته و افراد بدکار و نیکوکار را فرا می‌گیرد؛ همچنین با ظهور او کتابهای آسمانی انبیای گذشته، بدون هیچ انحرافی عرضه می‌گردد و او بین اهل تورات با تورات و بین اهل انجیل با انجیل و با اهل قرآن با قرآن قضاوت می‌کند. درآن دوران حق هر کس به او بازگردانده می‌شود. همچنین او میان انسانها در امر ثروت مساوات کامل برقراری می کند.

2- ایجاد امنیت:
در زمان حکومتش امنیت در سرتاسر زمین تأمین می‌شود؛ اشرار هلاک خواهند شد؛ فتنه‌گرها و غارتگرها نابود می‌شوند و در راهها امنیت کامل برقرار می‌گردد. روز ظهور آخرالزمان، روز منتفی شدن جنگ و برقراری صلح و صفا و محبت و تعاون در همه جا می باشد.

3- رغبت و رو آوردن مردم و اهل ادیان به دین و دیانت:
براساس شیوه مناسب دعوت آن حضرت، مردم با میل و رغبت به دین و عبادت خداوندی روی می‌آورند و رانده‌شدگان از دین به سوی آشیانه‌های آرام‌بخش خویش بازمی‌گردند و در حکومت او بدعتها و بی‌دینی‌ها و ستمگری‌ها ریشه‌کن می‌گردد.

4- پیشرفت محاسن اخلاقی و قوه‌های عقلانی:
با عنایت امام زمان (ع) عقول افراد ترقی نموده و اخلاق آنها کامل می‌شود؛ قلوب مردم آکنده از غنا و بی‌نیازی می‌شود؛ ریا از میان مردم رفته و امانتداری رایج می‌گردد و ریشه های دروغ و تهمت قطع می‌گردد. همچنین هیچ کس بر دیگری برتری نمی‌ورزد. روز ظهور حضرتش، روز منتفی شدن کامل مفاسد اخلاقی از قبیل زنا، ربا، شرب خمر، خیانت‏، دزدی، آدمکشی و غیره و خالی شدن روانها از عقده‏ ها و کینه ‏ها است.

5- پیشرفت علم و دانش:
علاوه بر دو قسمت علم که قبل از ظهور توسط پیامبران آورده شده است، بیست و پنج حرف (قسمت) دیگر علم توسط آن حضرت آشکار می‌گردد. آن حضرت علم و دانش را همانند عدالت در سرتاسر زمین منتشر می‌سازد و با عنایت آن حضرت علم در قلوب مؤمنین قرار می‌گیرد. آن روز، روز بلوغ بشریت به خردمندی کامل و پیروی از فکر و ایدئولوژی و آزادی‏ از اسارت شرائط طبیعی و اجتماعی و غرائز حیوانی است.

6- همراهی طبیعت با مؤمنان:
به دلیل همراهی اهل ایمان با موعود، برکات آسمانی و زمینی بر مردم سرازیر می‌شود و زمین برکات خود را خارج می‌سازد. آسمان باران خود را می‌بارد؛ درختان، میوه خود را به ثمر می‌نشانند و زمین گیاهان خود را می‌رویاند.

7- رفاه اقتصادی عموم جامعه:
در دوران طلایی ظهور، مردم با حاکمی بسیار بخشنده مواجه می‌باشند. حضرتش آن چنان اموالش را می‌بخشد که کسی قبل از او نبخشیده باشد. به دلیل امنیت اقتصادی حاکم بر جهان، مردم به زراندوزی و انباشته کردن اموال نیازی نخواهند داشت.

8- رفاه اجتماعی:
در آن زمان، نهرها پر آب شده و به اطراف زمین کشیده می‌شوند و همه کس در همه جا از نعمت آب برخوردار است. در آن زمان دامها بر روی زمین فراوان می‌شوند و مردم از فواید آنها برخوردار می‌گردند و خیر و برکت به دست مهدی (ع) زیاد می‌گردد به طوری که زمین به دست آن حضرت باصفا و باطراوت می‌گردد. در آن روز تمام زمین عمران و آباد می شود در حدی که نقطه خراب و آباد ناشده باقی نماند و در آنجا حداکثر بهره گیری از مواهب زمین می شود.

9- تداوم حکومت صالحین بر کره زمین تا روز قیامت:
حکومت امام زمان (عج) آغاز حکومت آل محمد (ص) است بر روی زمین و همان حکومت صالحین است که قرآن به آن وعده داده است و نیز وعده آن در تورات و زبور و سایر کتب آسمانی ذکر شده است. برای حکومت صالحین مدت زمان مشخصی تعیین نگردیده و آن حکومت تا روز قیامت ادامه خواهد داشت.

10- پیروزی نهایی:
آنچه برای حضرت مهدی (ع) تقدیر شده است، پیروزی نهایی و همیشگی است نه چیز دیگر؛ بنابر این ایشان همچون پدرانشان در میان مردم می‌باشد. آن روز، روز پیروزی نهائی صلاح و تقوا و صلح و عدالت و آزادی و صداقت بر زور و استکبار و استعباد ظلم و اختناق و دجل و (دجالگری و فریب).