عبدالملک بن اعین

عبدالملک شیبانی (اباضریس)، از تابعین کوفه، محدث، فقیه از خاندان اعین، پدرش اعین که از خاندان اهل فضل و دانش و از محدثان و موثقان شیعه بودند. برادران او، زراره بن اعین، بکیربن اعین، حمران بن اعین و ... که همگی طولانی ترین دوران خدمات علمی را در میان سایر خاندان شیعی دارا بودند. از زمان ولادتش منبعی در دست نیست. ولی معاصر زمان امام باقر و امام جعفر صادق (ع) بود. به نقل از علامه حلی، او فردی عارف به فضل و حق ائمه اطهار است و جزو کسانی است که کتابی صحیفه ای را که به خط امیرالمؤمنین علی (ع) بود، دیده است.
اگرچه عبدالملک کمتر از برادرانش زراره بن اعین و بکیر و ... محضر دو امام بزرگوار را درک کرده ولی از توجهات و دعای خیر امام صادق (ع) برخوردار شده است. او با رابطه ای که با حضرت داشت، پاسخ سئوالات زیاد خود را دریافت کرد. درباره علاقه و ارادت امام صادق (ع) نسبت به عبدالملک، برادرش زراره می گوید: زمانی که امام از سفر مکه به مدینه برگشت، احوال برادرم عبدالملک را پرسید، وقتی متوجه شد که از دنیا رفته است، از من خواست تا بر سر قبر او رفتیم و حضرت نماز گزارد و دست به دعا برداشت و برای او دعا و طلب رحمت کرد. حضرت فرمود: خدایا او را به قیامت در پناه حضرت محمد (ص) قرار قده.
ابن بابویه هم روایت می کند که حضرت جعفر صادق (ع) بر وی رحمت فرستاد و به اتفاق اصحاب خود، قبر او را در مدینه زیارت کرد. عبدالملک، مقام و شأن والایی در نزد محدثان و عالمان عامه و خاصه داشت. افرادی که از او حدیث نقل کرده اند: ابوبکر حضرمی، حریز، سیف بن عمیره، عبیدبن زراره، و مثنی. هم چنین سفیان نیز از او حدیث روایت کرده است. در کتب اربعه شیعه، بیشتر از 13 حدیث از او روایت کرده اند. رجال شناسان عامه، او را از بزرگان شیعه، صاحب اندیشه، راست گفتار و صالح میدانند. یکی از پسران او، ضریس بود که خود از راویان موثق امام صادق و فردی نیکوکار و قابل اعتماد بود. دیگری علی بن عبدالملک که او نیز از راویان مورد اطمینان امام صادق که روایاتی را در باب روزه در موقع سفر و بیماری، از حضرت نقل کرده است. تاریخ فوت عبدالملک بن اعین، مشخص نیست، فقط اینکه در زمان حضرت صادق (ع) از دنیا رحلت کرد.