اهمیت کار و کارگر در روایات

رسول گرامى اسلام دست کارگرى را که بر اثر کار و فعالیت ورم کرده بود، بلند کرد و فرمود: «این دستى است که هیچگاه آتش جهنم آن را نمى سوزاند؛ این دستى است که خدا و رسولش آن را دوست مى دارد. کسى که از دسترنج خود روزى اش را فراهم کند، خداوند با نظر رحمت به او مى نگرد.»
از امام علی (ع) نقل شده است: «همانا خداوند بنده پیشه ور امین را دوست دارد.»
در روایت دیگر است: «کسى که سربار جامعه باشد، نفرین شده است.»
شخصى نزد رسول خدا از مردى که زیاد به عبادت پرداخته بود و کار نمى کرد، یاد نمود. حضرت فرمود: چه کسى مخارج زندگى او را بر عهده دارد، گفتند: یکى از برادرانش. فرمود برادرش از وى عابدتر است.
در هنگامى که امام باقر (ع) در زمین مزروعى خود مشغول کار و فعالیت بود، شخص جسورى عبور کرد و دید آن حضرت کار مى کند. رو به حضرت کرد و گفت: در این حال اگر مرگ تو فرا رسد، جواب خداوند را چه مى دهى، امام در پاسخ او فرمود: اگر در این حال مرگم فرا رسد، در حالى که در طاعت و عبادت پروردگارم مى باشم، از دنیا مى روم.
در اسلام هرگونه صنعت و ساختن هرگونه وسیله که مورد نیاز جامعه و به نفع و صلاح اجتماع باشد، نه تنها جایز و مباح است، بلکه به عنوان واجب کفایى باید عده اى به آن اقدام کنند و آن صنعت را فرا گیرند، تا نیاز مردم برآورده شود. صنعت ساختن آلات و ادواتى که از آنها جز فساد و عمل ناروا نتیجه اى گرفته نشود، همچون ساختن شراب و صنعت بت تراشى و تهیه وسایل قمار، حرام و ممنوع است.
اسلام براى ریشه کن نمودن فقر که منشأ اغلب مفاسد و تیره روزى ها است و براى تولید ثروت دستورهاى مؤکدى داده است؛ به این قرار:
1- کسى که زمین مواتى را آباد کند، آن زمین تا هنگامى که احیا و برقرار باشد، به او اختصاص پیدا مى کند، اما همین که زمین را رها کند و آن را معطل بگذارد و در آن زمین کار تولیدى نکند، حاکم اسلامى آن را به دیگرى مى دهد، تا تولید ثروت نماید. شهید ثانى در این باره چنین اظهار نظر کرده است: «ملکیت در این گونه زمین ها به وسیله احیا صورت مى گیرد و هنگامى که آبادى (بر اثر بى توجهى) از بین برود، خود به خود ملکیت نیز زایل مى گردد.»
2- کسى که خانه، مغازه و یا کشتزار و زمینى را اجاره کرده باشد، بدون این که کارى در آنها صورت داده باشد، نمى تواند آنها را با اجرت زیادتر به دیگرى اجاره دهد.
3- اسلام ربا را اکیدا حرام کرده و با تحریم سود ربوى مردم را به سوى سرمایه گذارى در کارهاى تولیدى سوق داده است.
4- در روایاتى از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است: «بهترین مردم کسى است که براى مردم و اجتماع سودمندتر است.»