اصناف‌ زنان‌ گناهکار و عذاب‌ آنها در احادیث

حجاب از خدا و در نسیان و غفلت به سر بردن از یاد خدا، دارای صور و أشکالی است؛ درجه شدید دارد و درجه ضعیف، و ما بینهما متوسطات (و افراد مابین این دو در درجه متوسط می باشند). و هر درجه خاص از این حجاب و محرومیت از لقاء خدا نیز دارای مظاهر و مجالی متفاوت است. از روایت معراجیه رسول خدا که برای آنحضرت بسیاری از مسائل و مواطن بهشت و دوزخ مکشوف افتاد، ربط بین نوع گناه و نوع پاداش معلوم می شود.
در کتاب عیون أخبار الرضا نقل شده که: شیخ صدوق از وراق از اسدی از سهل از عبدالعظیم حسنی ، از محمد بن علی از پدرش حضرت رضا از پدرانش از أمیرالمؤمنین روایت می کند که فرمود: من و فاطمه بر رسول خدا وارد شدیم، و دیدیم که به شدت گریه می کند. من عرض کردم: پدرم و مادرم فدای تو باد ای رسول خدا! چرا گریه می کنی ؟! رسول خدا فرمود: ای علی! در آن شبی که مرا به معراج به آسمان بردند، زنهائی از امت خود را در عذاب سختی مشاهده نمودم، و از وضعیت آنها ملول و ناراحت شدم؛ و اینک از شدت عذابی که بر آنها دیده ام به گریه درافتادم.
زنی را دیدم که به موهای سرش در دوزخ آویزان بود، و مخ و مغز سر او به جوش و غلیان درآمده بود.
و زنی را دیدم که به زبان خود آویزان بود، و حمیم و آب داغ جهنم در حلقوم او فرو می ریخت.
و زنی را دیدم که به پستان خود آویزان بود.
و زنی را دیدم که خودش گوشت بدن خود را می خورد، و آتش از زیرش افروخته می شد.
و زنی را دیدم که دو پایش به دو دستش بسته شده بود، و مارها و عقرب ها بر او مسلط بودند.
و زنی را دیدم که کور و کر و لال، در صندوقی از آتش بود، و مغز سرش از دو سوراخ بینی اش خارج می شد، و بدن او از مرض پیسی و مرض خوره تکه تکه شده بود.
و زنی را دیدم که به دو پایش در تنوری از آتش آویزان بود.
و زنی را دیدم که پوست بدن خود را از جلو و از عقب با قیچی هایی از آتش می برید.
و زنی را دیدم که صورتش و دو دستش در آتش می سوخت؛ و خود، امعاء و روده های خود را می خورد.
و زنی را دیدم که سرش سر خوک، و بدنش بدن خر بود؛ و در هزار هزار گونه عذاب فرو رفته بود.
و زنی را دیدم که بر شکل سگ بود، و آتش از دبرش داخل می شد و از دهانش خارج می شد؛ و ملائکه عذاب سر او و بدن او را با گرزهای آتشین می زدند.
فاطمه (س) گفت: ای حبیب من! و ای روشنی و تازگی بخش نور چشم من! ای رسول خدا! اعمال و کردار این زنان چه بوده است که خداوند اینگونه عذاب را برای آنها مقرر فرموده است؟ رسول الله فرمود: ای دختر من!
اما آن زنی که به مویش آویزان بود، آن زنی است که موی خود را از مردان نمی پوشاند.
و اما آن زنی که به زبانش آویزان بود، آن زنی است که شوهر خود را اذیت می کند.
و اما آن زنی که به پستانش آویزان بود، آن زنی است که از رفتن به فراش و بستر شوهر خود، خودداری می کند.
و اما آن زنی که به دو پایش آویزان بود، آن زنی است که بدون اجازه شوهرش از خانه بیرون می رود.
و اما آن زنی که گوشت بدن خود را می خورد، آن زنی است که بدن خود را برای مردم زینت می کند.
و اما آن زنی که دو پایش به دو دستش بسته، و مارها و عقرب ها بر او مسلط شده بودند، آن زنی است که آب وضوی او کثیف است، و لباسش کثیف است، و از جنابت و حیض غسل نمی کند، و خود را پاکیزه و نظیف نمی دارد، و نماز را سبک می شمارد.
و اما آن زنی که کور و کر و لال بود، آن زنی است که از زنا بچه می زاید و آن بچه را به شوهرش نسبت می دهد.
و اما آن زنی که گوشت بدن خود را با قیچی ها می برید، آن زنی است که خود را بر مردان عرضه می دارد.
و اما آن زنی که گوشت صورت و بدنش می سوخت و امعاء و روده های خود را می خورد، آن زنی است که واسطه عمل نامشروع بین مردی و زنی می گردد. و اما آن زنی که سرش همچون سر خوک و بدنش همانند بدن خر بود، آن زنی است که سخن چینی می کند، و دروغ زن و دروغ پرداز است. و اما آن زنی که بر شکل و صورت سگ بود و آتش از دبرش داخل و از دهانش خارج می گردید، آن زن آوازه خوانی است که در مجالس آوازه خوانی و ماتم خوانی آواز می خواند، و نیز حسادت می ورزد.
و سپس رسول خدا فرمودند: «ویل لامرأة أغضبت زوجها، و طوبی لامرأة رضی عنها زوجها؛ وای بر زنی که زوج خود را خشمگین سازد، و خوشا به حال زنی که زوجش از وی راضی باشد». (عیون أخبار الرضا، طبع سنگی، ص 213-214).