نگاهی به جهان ستارگان

دانشمندان کیهان شناسی در طی قرون متمادی تحقیقاتی در مورد ستارگان انجام داده اند و خصوصا در قرن اخیر پیشرفتهای چشمگیری در این زمینه نموده اند و پاره ای از اسرار و حقایق را از جهان ستارگان کشف کرده و بشر را با دنیای جدیدی از آسمان آشنا ساخته اند. در این جا اشاره ای کوتاهی به نتایج تحقیقات دانشمندان در مورد ستارگان می نماییم.

یکی از دانشمندان در یک مقاله ی علمی می نویسد: «اگر کسی با تلسکوب 200 اینچی کوه پالوما فضا را نگاه کند، اجزایی را مشاهده خواهد کرد که فاصله ی آنها از زمین بیش از یک میلیون سال نوری است و آن شخص بیش از یک بیلیون کهکشان مشاهده خواهد کرد....

در عکسی که از آسمان برداشته شده و ما آنرا در دست داریم ستارگانی دیده می شوند که نوری که از آنها ساطع شده و فیلم عکاسی را متأثر نموده چندین میلیون سال پیش، از آن ستارگان حرکت کرده است!

«ماسکول راید» می گوید: قبل از اختراع تلسکوب، در یک زمان، رویت بیش از دو هزار ستاره مقدور نبود اما بوسیله این اختراع شگفت انگیز توانستند خیلی بیش از هزار میلیون ستاره را عکس بردارند.

عالمی که ستاره شناسان به ما نشان می دهند مرکب است هزاران میلیون کهکشان، و هر کهکشان لانه ی هزاران میلیون ستاره است. در کنار یکی از آنها –کهکشان منظومه شمسی- ستاره ای یافت می شود که دارای گرما و اندازه ای متوسط است.

تعداد ستارگان
سر جیمز جینز می گوید: ـ تعداد ستارگان موجود در جهان محتملا معادل مجموع شن های کلیه سواحل دنیا است، از این رو با مقایسه ی مجموع اجسام موجود در جهان، می توانیم پی به خردی خانه ی خود در فضای ببریم. دیگری عقیده مند است که «شماره ی ستارگان از مجموع حروفی که در یک میلیون کتاب یافت می شود، بیشتر است! راستی  که این ارقام گیج کننده  است.»

فاصله بین ستارگان و اختلاف آنها
دانشمندان ستاره شناس میگویند: فاصله ها و مسافات ستارگان از حد خیال و پندار بیشتر است و سزاوار است که خدا به جهت عظمت و وسعتشان به آنها قسم یاد کند، زیرا مجموعه ستارگانی که نزدیک کهکشانها به ما را تشکیل می دهد، به اندازه ی 700 هزار سال نوری از ما به دور است و سال نوری با میلیونها کیلومتر برابر است. چنانچه ستارگان را به کشتی تشبیه کنیم حد متوسط فاصله یک کشتی با کشتی دیگر یک میلیون خواهد بود. فاصله ی نزدیکترین ستاره تا زمین بیش از چهار سال نوری است. شاید توفیق مسافرت به ستاره ها را نداشته باشیم زیرا مسافرت به نزدیکترین ستاره با سرعت غیر ممکن 274/289 کیلومتر در ثانیه، چهار سال طول می کشد، این نشان میدهد که ما همیشه در حوزه تنک پیرامون خورشید زندانی هستیم. همچنین ستارگان در درخشندگی و حرارت و ابعاد با یکدیگر اختلاف زیادی دارند.

آماسویچ میگوید: «درخشندگی ستارگان متفاوت است بعضی از آنها بسیار درخشندگی دارند و گاهی صدها هزار با درخشنده تر از خورشیدند. مثلا یک ستاره از مجمع الکواکب «دوراد» چهار صد هزار بار درخشان تر از خورشید می باشد و پرنورترین ستاره ایست که تاکنون شناخته شده است، در برابر این ستارگان، اختران دیگری نیز هستند که درخشندگی آنها ده ها یا صدها هزار بار کمتر از درخشندگی خورشید است».

در مورد حرارت ستارگان، پی یر روسو  می نویسد: امروزه می دانیم که ما بین ستارگان، بعضی بسیار گرمند، آنقدر گرم که در آنها هر اتم از گاز هیلیوم، یک الکترون و هر اتم از گاز آزوت و اکسیژن دو یا سه الکترون خود را از دست داده است. حرات این ستارگان ما بین 000، 35 درجه و 120 هزار درجه است، و به طور کلی حرارت مجموعه ستارگان مابین 000، 35 و000 3 درجه نشان  می دهند و دانشمندان علم هیئت هر یک از آنها را طبقه به طبقه تقسیم کرده اند. ابعاد ستارگان نیز با یکدیگر اختلاف بسیار دارد، کواکب غول آسایی وجود دارند که قطر آنها چندین هزار بار بیش از خورشید و برخی دیگر صدها بار کوچکتر از آن است. گروهی از ستارگان بسیار سبک، و گروهی  دیگر بسیار سنگین اند.