تأثیر ایمان به خدا در کاهش بحرانهای روحی

اعتقاد به خدای حکیم و ایمان به مبانی مذهبی و توجه به جهان آخرت تأثیر شگرفی در تخفیف ناراحتیها و رنجهای روحی دارد. ایمان به خدا اثر عوامل اضطراب آفرین را خنثی مینماید و یا آنها را ریشه کن می سازد؛ زیرا مذهب با مقررات اخلاقی و تعالیم حیاتبخش خود حرص و آز و جاه طلبی و ثروت اندوزی انسان را که یکی از عوامل اضطراب روحی است، به نحوه صحیحی تعدیل مینماید، و او را به عزت نفس و مناعت طبع و نیکوکاری  و پرهیزکاری دعوت می کند و با تعیین پاداشهای بزرگ و کیفرهای سخت بر حرص و آز لجام می زند و از تجمل پرستی و گرایش بی حد و حساب دنیا  که آرامش و ثبات را از انسان سلب می کند جلوگیری می نماید، و تحول معنوی که شایسته مقام انسانی است در روان او پدید می آورد. مخصوصا آئین اسلام از توجه شدید انسان به دنیا کاسته و دنیا و همه وسائل زندگی را وسیله ( نه هدف) زندگی معرفی کرده است، و انسان را از اینکه دنیا را هدف خود بداند، بازداشته؛ از اینرو اثر نامطلوب نخستین عامل اضطراب را که توجه کامل به دنیا و مادیات بود از بین برده است. 

انسان در سایه اعتقاد به خدای حکیم و مهربان، خدائی که به مصالح و مفاسد بندگان از خود آنها آشناتر است، میتواند از اثرات نامطلوب مصائب و شدائد و بلاها و رویدادهای بد جلوگیری کند، زیرا کسی که به خدا ایمان دارد میداند آنچه بر او میگذرد تقدیر خدای حکیم و مهربان و دانا و توانا است و همه کارهای او براساس مصلحت استوار است، به ویژه اگر متوجه باشد که هر نوع صبر و بردباری در برابر مصائب دارای پاداش بزرگ میباشد. ( البته اعتقاد به تقدیر خداوند بزرگ به این معنی نیست که در برابر فشار جامعه های فاسد دست روی دست بگذاریم و انواع بیدادگریها را به عنوان صبر و شکیبائی در برابر «تقدیر» تحمل نمائیم، بلکه منظور مصائب و شدائدی است که از قدرت انسان بیرون بوده و از قلمرو اندیشه و خیال و فعالیت او خارج میباشد، مانند زمین لرزه، سیلها،  مرگ عزیزان و دیگر حوادث ناراحت کننده که قسمت هائی از آن قابل پیش بینی نیست).

بنابراین دومین مشکل بشر حل شده و میتواند در برابر حوادث تلخ شکیبا و بردبار و ثابت و قوی باشد و نگذارد این عامل هم در او اضطراب و تشویش خاطر به بار آورد. دین در سایه اعتقاد به معاد و روز رستاخیز، رشته زندگی را به دوران پس از مرگ امتداد داده و مرگ را دروازه ابدیت دانسته است؛ و از این طریق به زندگی مادی بشر رونق و طراوتی خاص بخشیده، زندگی را در کام حتی پیران و سالخوردگان و گروههای بازنشسته از فعالیت، شیرین نموده و بر اثر نویدهای جهان دیگر، غبار غم و فناء و نیستی را از چهره آنان افشانده است و از اینرو سومین عامل اضطراب و نگرانی را از میان برداشته است.

گفتار دانشمندان
آنچه گفته شد حقیقتی است که بسیاری از دانشمندان و روانکاوان به آن تصریح کرده اند.
«ویلیام جیمس» - که به او لقب پدر روانشناسی داده اند- میگوید: کسی که به حقایق بزرگ و معنوی متکی است از تغییرات و تطورات مختصر و فراز و نشیبهای دائمی و جاری زندگی، دستخوش نگرانی و تشویش نخواهد شد، و از اینرو شخصی که صاحب ایمان مذهبی باشد از هر نوع اضطراب و تشویش مصون میماند.

«دیل کارنگی» مینویسد: در آمریکا بطور متوسط در هر 35 دقیقه یک نفر خودکشی میکند، و هر 2 دقیقه یک نفر دیوانه میشود، اگر مردم دنبال آرامشی که در مذهب و دعاهای مذهبی پنهان است میرفتند، بیشتر این خودکشیها و دیوانگی ها متنفی میشد.

دکتر« گلیورد هاوزر» میسویسد: ما در زندگی به ایمان و اعتدال احتیاج داریم، و من با
«ژوشوالوت لیمان» فیلسوف بزرگ عصر حاضر، هم عقیده هستم آنجا که میگوید دین و مذهب در زندگی به انسان اطمینان و تکیه گاه روحی می بخشد.

راهنمائی قرآن
قرآن مجید هم با صراحت هر چه کاملتر دریک جمله کوتاه این حقیقت را بیان میکند:

"الا بذکر الله تطمئن القلوب" ( سوره رعد / آیه 28)

« آگاه باشید با یاد خدا دلها آرام می گیرد، یاد خدا مایه آرامش روح است»