اموات و ذکر لااله الاالله

اولین ذکری که میگوئیم لا اله الا الله است، در موقع اسلام آوردن لا اله الا الله است، وقت مردن هم لا اله الا الله است. ولی افسوس که انسان معنای این ذکر را نمی فهمد و با تأمل و دقت تفسیرش را پی جوئی نمی کند و به زبان نمی آورد، وقتیکه از دنیا رفت و جنازه اش را برداشتند بر جنازه او میخوانند: لا اله الا الله. یعنی ای مرده مسکین، حالا فهمیدی که لا اله الا الله است؟ فهمیدی که غیر از خدا معبودی نیست؟! مؤثری نیست؟! در زندگی هرچه به تو گفتند: لا اله الا الله، نفهمیدی! و از استکبار و شخصیت طلبی بیرون نیامدی! و از استقلال منشی و ربوبیت قدمی به جاده عبودیت ننهادی! اینک بر تو مسلم و واضح و روشن شد که: لا اله الا الله.
مستحب است انسان چون به قبرستان وارد میشود سلام کند؛ به که؟ به اهل لا اله الا الله. به آن کسانی که از زمره لا اله الا الله و اهل توحید شده اند و با ظهور جلالت و عظمت حضرت احدیت به قبض روح، همه چیز خود را تسلیم حق نمودند و از فرعونیت و خودپرستی برون آمدند، و طوعا أو کرها اقرار و اعتراف به وحدانیت ذات حق تعالی و تقدس نمودند، و در این قبرستان همگی بدون تفاوت خفته اند؛ زن و مرد، پیر و جوان، بچه و بزرگ، عالم و عامی، غنی و فقیر، رئیس و مرئوس، متعین و بدون شهرت؛ همه صفا نموده، و فعلا نه جنگی و و دعوائی، نه خودفروشی و استکباری؛ همه در یک ردیف خسبیده اند، سکوت محض که دلالت بر لا اله الا الله دارد، فضای قبرستان را پر کرده است.
از امیرالمؤمنین (ع) روایت است که چون وارد قبرستان شدی بگو: بسم الله الرحمن الرحیم السلام علی أهل لا إله إلا الله من أهل لا إله إلا الله یا أهـل لا إله إلا الله بحق لا إله إلا الله کیف وجدتم قول لا إله إلا الله من لا إله إلا الله. یا لا إله إلا الله بحق لا إله إلا الله اغفر لمن قال لا إله إلا الله و احشرنا فی زمرة من قال لا إله إلا الله محمد رسول الله علی ولی الله (بحارالانوار ج22 ص 302).
پیرمردی روشن ضمیر که فعلا نیز حیات دارد می گفت: در ماه رمضانی که حال خوشی داشتم یک شب نور توحید را در همه موجودات مشاهده میکردم که همه چیز لا اله الا الله بود. در آن حال دیدم که گربه ای از این دیوار بر آن دیوار جستن کرد و پرید؛ گربه لا اله الا الله بود و پرش او نیز لا اله الا الله بود.

منـابـع

کلیــد واژه هــا