آیات وارده در گفتگوی سران دوزخیان و پیروانشان در جهنم
فارسی 3447 نمایش | جهنم تجلی انانیت و استکبار
از گفتگوی دوزخیان، این امر مشهود و معین می گردد که حقیقت جهنم ظهور و بروز بعد از رحمت حضرت حق است که موجب حسرت و ندامت می باشد و آن از حجاب انانیت و استکبار و جهل به حضرت حق سبحانه و تعالی پدید می آید. در آیات 165 تا 167، از سوره بقره، وارد است که: «و لو یری الذین ظلمو´ا إذ یرون العذاب أن القوة لله جمیعا و أن الله شدید العذاب * إذ تبرأ الذین اتبعوا من الذین اتبعوا و رأوا العذاب و تقطعت بهم الاسباب * و قال الذین اتبعوا لو أن لنا کرة فنتبرأ منهم کما تبرءوا منا کذ ' لک یریهم الله أعمـ'لهم حسر ' ت علیهم و ما هم بخـ'رجین من النار؛ و ای کاش مردمان ستمگر می دیدند ـدر آن وقتی که عذاب الهی به آنها می رسیدـ که قوت و قدرت تماما اختصاص به خداوند دارد و اینکه عذاب خداوند شدید است. در آن هنگامی که تنفر و بیزاری می جستند پیروی شدگان از پیروی کنندگان خود که چگونه عذاب دامنگیر آنان شده و تمام اسباب به روی آنان مقطوع گشته است. و گروه پیروی کننده می گویند: اگر برای ما یک بار بازگشتی بود، ما هم از ایشان تنفر و بیزاری می جستیم همچنان که ایشان از ما بیزاری جستند. آری! اینچنین خداوند کردار و افعالشان را به صورت حسرت بر آنان جلوه گر می سازد؛ و ایشان از آتش خارج نیستند.»
و در آیات 46 تا 50، از سوره مؤمنون، وارد است که: «و یوم تقوم الساعة أدخلو´ا ءال فرعون أشد العذاب * و إذ یتحآجون فی النار فیقول الضعفـ'´ؤا للذین استکبرو´ا إنا کنا لکم تبعا فهل أنتم مغنون عنا نصیبا من النار * قال الذین استکبرو´ا إنا کل فیهآ إن الله قد حکم بین العباد * و قال الذین فی النار لخزنة جهنم ادعوا ربکم یخفف عنا یوما من العذاب * قالو´ا أولم تک تأتیکم رسلکم بالبینـ'ت قالوا بلی ' قالوا فادعوا و ما دعـ'´ؤا الکـ'فرین إلا فی ضلـ'ل؛ و در روزی که قیامت بر پا می شود (خداوند به فرشتگان خطاب می کند) آل فرعون را به شدیدترین عذابی داخل دوزخ کنید! و آنگاه که (مستکبران و مستضعفان، و تابعان و متبوعان که همگی در دوزخند) با هم در میان آتش گفتگوئی دارند، ضعفا به مستکبران می گویند: ما در دنیا تابع و پیرو شما بودیم! آیا شما مقداری از آتشی را که باید به ما برسد، از ما بر می دارید؟ و ما را از آن کفایت می کنید و بی نیاز می دارید؟ مستکبران در جواب می گویند: ما همگی داخل در آتش هستیم؛ اینچنین خداوند در میان بندگان خود حکم کرده است. و کسانی که در آتش هستند به پاسداران و نگهبانان دوزخ می گویند: از پروردگارتان بخواهید که به قدر یک روز، این عذاب را بر ما تخفیف دهد! آنان می گویند: آیا اینچنین نبوده است که پیامبرانتان با بینه و برهان به سوی شما آمده اند؟! می گویند: آری! پاسداران جهنم می گویند: بنابراین هرچه می خواهید بخوانید که خواندن فایده ای ندارد! و خواندن و تمنی نمودن کافران در عین نیستی و نابودی محو و نابود می گردد.»
و در آیات 64 تا 68، از سوره احزاب، وارد است که: «إن الله لعن الکـ'فرین و أعد لهم سعیرا * خـ'لدین فیهآ أبدا لا یجدون ولیا و لا نصیرا * یوم تقلب وجوههم فی النار یقولون یـ'لیتنآ أطعنا الله و أطعنا الرسولا * و قالوا ربنآ إنآ أطعنا سادتنا و کبرآءنا فأضلونا السبیلا * ربنآ ءاتهم ضعفین من العذاب و العنهم لعنا کبیرا؛ به درستی که حقا خداوند کافران را لعنت می کند و از رحمت خود دور می دارد، و آتش سعیر دوزخ را برای آنها مهیا و آماده می سازد، که در آن به طور دوام و جاویدان وارد شده و مخلد خواهند بود و ابدا برای خود در آنجا نه دوستی و نه یاری و کمک کاری نمی یابند. در روزی که صورت های ایشان در آتش واژگون گردد می گویند: ای کاش که ما از خدا اطاعت کرده بودیم و از رسول خدا اطاعت کرده بودیم. و می گویند: ای پروردگار ما! ما از بزرگان و آقایان خود پیروی و اطاعت نمودیم، و آنها راه را بر ما گم کردند؛ بار پروردگارا! عذاب ایشان را دو چندان قرار بده! و آنها را به لعنت بزرگ خود مشمول کن.»
و در آیات 27 تا 29، از سوره فصلت وارد است که: «فلنذیقن الذین کفروا عذابا شدیدا و لنجزینهم أسوأ الذی کانوا یعملون * ذ ' لک جزآء أعدآء الله النار لهم فیها دار الخلد جزآء بما کانوا بـایـ'تنا یجحدون * و قال الذین کفروا ربنآ أرنا الذین أضلانا من الجن و الاءنس نجعلهما تحت أقدامنا لیکونا من الاسفلین؛ و البته البته ما به آنان که کافر شده اند عذاب شدیدی را می چشانیم؛ و البته البته به بدترین وجهی از آنچه در دنیا به جای می آورده اند، پاداش می دهیم. اینست پاداش دشمنان خدا که آتش است. از برای کافران در آتش، محل و منزل جاویدان است، به پاداش آنکه در دنیا چنین بودند که آیات ما را إنکار می کردند. و آنان که کافر شده اند می گویند: پروردگارا! دو طایفه و گروهی از انسان و جن که ما را گمراه کردند به ما نشان بده تا ما آنها را در زیر گام های خود قرار دهیم، تا بدین وسیله از پائین ترین و پست ترین خلایق بوده باشند.»
منـابـع
سید محمد حسینی تهرانی- معاد شناسی جلد 10- صفحه 363-367
کلیــد واژه هــا
0 نظر اشتراک گذاری ارسال چاپ پرسش در مورد این مطلب افزودن به علاقه مندی ها