رسول اکرم واسطه آفرینش و شفاعت موجودات

جائی که پیامبر اکرم، واسطه در خلقت عالم تکوین و سبب برای پیدایش موجودات جهان تجرد و ماده و نشأة ملک و ملکوت باشد، چه جای شگفت است که حائز مقام شفاعت در عالم شرع و شریعت و موجب ارتقاء مقام و علو مرتبت ابرار و نیکان و باعث غفران و آمرزش اشرار و تیره بختان بوده باشد؟!
روایات وارده از طریق شیعه مبنی بر اینکه امامان (ع) و وجود اقدس رسول الله (ص) و حضرت صدیقة کبری حضرت زهرا (ع) در عالم معنی و نفس مجرده خود، حجاب اقرب حضرت خداوند جل شأنه و واسطة فیض و افاضة رحمت بر عالم وجود می باشند، بسیار است؛ علامه شیخ عبدالحسین امینی در «الغدیر» به مناسبت قصیده غدیریه قاضی نظام الدین آورده است ذکر می کنیم:
1 ـ اجر و پاداش شما ای آل رسول الله بر عهده و بر ذمه خدا باشد! ای کسانی که در میان ما همچون ستارگان حق و حقیقت، و همچون نشانه ها و پرچم های هدایت و رهبری می باشید!
2 ـ خداوند عمل هیچ بنده ای را قبول نمی کند و هیچ دینی را از او نمی پسندد مگر در تحت محبت شما آل رسول الله!
3 ـ من در روز معاد و بازگشت خود، فقط امید نجات و خلاصی ام به واسطه شماست، گر چه دو دست من انواع و اقسام گوناگون گناه را مرتکب شده باشد و به جنایت آلوده باشد.
تا می رسد به این بیت:
لاجل جدکم الافلاک قد خلقت *** لولاه ما اقتضت الاقدار تکوینا
«افلاک و آسمان ها به خاطر وجود جد شما حضرت رسول الله پدید آورده شده است، و اگر جد شما نبود قضاء و تقدیرات الهی اقتضای ایجاد عالم تکوین را نمی نمود.»
ابن عباس از رسول خدا (ص) روایت کرده است که خداوند به سوی عیسی (ع) وحی فرستاد که: «ای عیسی! به محمد ایمان بیاور! و امر کن آن کسانی را که از امت تو محمد را ادراک می کنند به او ایمان بیاورند، زیرا که اگر محمد نبود من آدم را نمی آفریدم! و اگر محمد نبود من بهشت و دوزخ را نمی آفریدم! و به تحقیق که من عرش و تخت سلطنت خود را بر روی آب آفریدم؛ و بنابراین مضطرب و متحرک شد و چون بر روی آن عرش نوشتم: لا إله إلا الله محمد رسول الله، آرام گرفت و از حرکت ایستاد.»
حاکم در «مستدرک» بعد از ذکر این روایت و تصحیح آن به ذکر حدیث دیگری می پردازد و چون آن حدیث نیز بر منظور و مقصود ما دلالت دارد آن را در اینجا می آوریم: «رسول خدا (ص) فرمود: چون آدم بوالبشر مرتکب گناه شد گفت: ای پروردگار من! به حق محمد از تو می خواهم که مرا بیامرزی! خداوند فرمود: ای آدم! چگونه محمد را شناختی در صورتی که من هنوز او را نیافریده ام! آدم عرض کرد: ای پروردگار من! چون مرا آفریدی با دو دست خود، و از روح خودت در من دمیدی، من سر خود را بلند کردم و دیدم که بر ستون های عرش تو نوشته شده است: لا إله إلا الله محمد رسول الله؛ از این رو دانستم که تو با اسم خودت ضمیمه نمی نمائی مگر اسم محبوب ترین فرد از بندگانت را! خداوند فرمود: راست گفتی ای آدم! محمد محبوبترین مخلوقات در نزد من است! و اینک مرا به حق او بخوان! و به تحقیق که تو را آمرزیدم؛ و اگر محمد نبود من تو را خلق نمی کردم!»

منـابـع

کلیــد واژه هــا