کیفر نخواندن سوره توحید و بجا نیاوردن روزه و حج

کیفر رباخوارى
«عن فرات بن أحنف قال قال أبو عبدالله ع ربح المؤمن على المؤمن ربا؛ فرات بن احنف از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: طلب سود (نامتعارف در تجارت) از مؤمن، رباست».

کیفر کسى که (عمدا) یک روز از ماه رمضان را روزه نگیرد
«عن یونس بن حماد الرازی قال سمعت أبا عبدالله ع یقول من أفطر یوما من شهر رمضان خرج روح الإیمان منه؛ یونس بن حماد رازى نقل کرده است که از امام صادق (ع) شنیدم که فرمود: هر کس (عمدا و بدون عذر موجه شرعى) یک روز از ماه رمضان را روزه نگیرد، روح ایمان را از دست مى دهد».

کیفر کسى که حج واجب نکند
1- «عن عبدالله بن میمون عن أبی عبدالله عن أبیه ع قال کان فی وصیة أمیر المؤمنین ع قال لا تترکوا حج بیت ربکم فتهلکوا و قال من ترک الحج لحاجة من حوائج الدنیا لم یقض [تقض حتى ینظر إلى المحلقین؛ عبدالله بن میمون، از امام صادق (ع)، و آن حضرت از پدر بزرگوارش (ع) روایت کرده است که فرمود: در وصیت امیرالمؤمنین على (ع) آمده است: حج (واجب) خانه پروردگارتان را ترک نکنید که نابود خواهید شد. و فرمود: کسى که از حج (واجب) خانه خدا به منظور دسترسى به خواسته دنیایى خود، صرف نظر کند، (دیرى نپاید) که زایران خانه خدا با سرهاى تراشیده از (سفر) حج بازمى گردند در حالى که هنوز خواسته او برآورده نشده است (و مصداق کامل: از اینجا رانده و از آنجا مانده را پیدا مى کند)».
2- «عن ذریح عن أبی عبدالله ع قال سمعته یقول من مات و لم یحج حجة الإسلام و لم تمنعه من ذلک حاجة تجحف به أو مرض لا یطیق الحج من أجله أو سلطان یمنعه فلیمت یهودیا أو نصرانیا؛ ذریح محاربى از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: کسى که حج بر او واجب شده است ولى (عمدا) از انجام آن طفره رود تا بمیرد، بى آنکه تنگدستى، یا بیمارى، و یا ممنوع الخروج شدن به دستور مقام ذى ربط (و یا عذر موجه شرعى دیگرى) او را از این سفر واجب باز داشته باشد، به دین یهود و یا نصارى مرده است، (و در روز قیامت با این دو گروه محشور خواهد شد)».

اهمیت حفظ زبان از محرمات
«عن أبی حمزة عن علی بن الحسین ع إن لسان ابن آدم لیشرف کل یوم على جوارحه فیقول کیف أصبحتم فیقولون بخیر إن ترکتنا و یقولون الله الله فینا و یناشدونه و یقولون إنما نثاب بک و نعاقب بک؛ ابوحمزه ثمالى از امام زین العابدین (ع) روایت کرده است که فرمود: زبان آدمى (فرزند آدم) به هنگام صبح، به (سایر) اعضاى او سر مى زند و احوالپرسى مى کند و از آنان مى پرسد: هر روز بر اعضاى بدنش مشرف مى شود و مى گوید در چه حالى (شب را) صبح کردید؟! مى گویند: به خیر و خوبى است به شرط آنکه تو (دست از سر ما بردارى) و ما را به خود رها کنى؟ و نیز به او مى گویند: تو را به خدا سوگند که (ناروا را در حق ما روا مدار) و ما را به مشقت میفکن! (و تردیدى در این نیست که) به خاطر تو، ثواب و پاداش (اخروى و افزونى نعمت و روزى در دنیا) به ما مى رسد، و به سبب توست که کیفر مى شویم».

کیفر کسى که سه روز پى در پیش سوره توحید را نخواند
«عن سلیمان بن خالد قال سمعت أبا عبد الله ع یقول من مضت له ثلاثة أیام لم یقرأ فیها قل هو الله أحد فقد خذل و نزع ربقة الإیمان من عنقه فإن مات فی هذه الثلاثة أیام کان کافرا بالله العظیم؛ سلیمان بن خالد، از امام صادق (ع) روایت کرده است: کسى که سه روز بر او بگذرد و در این مدت سوره قل هو الله أحد را (حتى در نماز) نخواند، بدون تردید او را (از رحمت حق) محروم ساخته و به خود وانهاده اند، و زمام ایمان را (به دست خود) از گردن خود گشوده است، و اگر در این سه روز، قالب تهى کند، نسبت به خداى بزرگ کافر شده است».

کیفر کسى که یک هفته بر او بگذرد و سوره توحید را نخواند
«قال فی روایة إسحاق بن عمار عن أبی عبدالله ع قال سمعته یقول من مضت له جمعة لم یقرأ فیها قل هو الله أحد ثم مات مات على دین أبی لهب؛ اسحاق بن عمار، از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: اگر بر کسى یک هفته بگذرد، و سوره قل هو الله أحد را (در این یک هفته) نخواند و از دنیا برود، بر دین ابولهب مرده است». توضیح: ابولهب از دشمنان سر سخت رسول اکرم (ص) به شمار مى رفت و به دستیارى همسرش خارهاى صحرا را مى کند و در مسیر پیامبر خدا (ص) مى ریخت!! و با آنکه نسبت بسیار نزدیکى با رسول خدا (ص) داشت (عموى پیغمبر بود) از هیچ فتنه و دسیسه اى علیه آن حضرت و پیروان تازه مسلمان او روى گردان نبود و از سردمداران کفر به شمار مى رفت، و آنقدر به دشمنى خود در این راه ادامه داد که در مذلت او سوره تبت نازل شد.

سزاى کسى که بیمار و یا گرفتار شود ولى سوره توحید را نخواند
«عن هارون بن خارجة قال سمعت أبا عبدالله ع یقول من أصابه مرض أو شدة و لم یقرأ فیها قل هو الله أحد ثم مات فی مرضه- أو فی تلک الشدة التی نزلت به فهو فی النار؛ هارون بن خارجه نقل کرده است که از امام صادق (ع) شنیدم که فرمود: اگر کسى بیمار و یا گرفتار شود و (براى رفع بیمارى و یا گرفتارى خود) سوره توحید را نخواند، و به علت آن بیمارى یا گرفتارى از دنیا برود، (جایگاه او) در آتش است».

کیفر کسى که پنج نماز بخواند و سوره توحید را تلاوت نکند
«عن منصور بن حازم قال سمعت أبا عبدالله ع یقول من مضى به یوم واحد صلى فیه خمسین صلاة لم یقرأ فیها قل هو الله أحد قیل له یا عبدالله لست من المصلین؛ منصوربن حازم، نقل کرده است که از امام صادق (ع) شنیدم که مى فرمود: هر کسى که یک روز بر او بگذرد و در (هیچ یک) از نمازهاى پنجگانه (واجب) سوره قل هو الله أحد را نخواند، به او خطاب مى شود که: اى بنده خدا! تو از (شمار) نمازگزاران نیستى».

کیفر کسى که سوره اى از قرآن را فراموش کند
«عن أبی بصیر عن أبی عبدالله ع قال سمعته یقول من نسی سورة من القرآن مثلت فی صورة حسنة و درجة رفیعة فإذا رآها قال من أنت ما أحسنک لیتک لی فتقول ما تعرفنی أنا سورة کذا و کذا لو لم تنسنی لرفعتک إلى هذا المکان؛ ابوبصیر، از امام صادق (ع) روایت کرده است که: هر کس سوره اى از قرآن را فراموش کند، آن سوره در صورتى زیبا و مرتبه اى بس والا (به چشم) او مجسم مى شود، و آن شخص (فراموشکار) از او مى پرسد: تو کیستى که این قدر زیبایى؟! اى کاش از آن من بودى. و آن صورت مجسم شده به او مى گوید: مرا نمى شناسى؟ من فلان سوره (قرآن) هستم (که تو از یاد برده اى!) اگر مرا فراموش نمى کردى تو را (با خود) تا این مقام و مرتبه بلند بالا مى بردم».

منـابـع

کلیــد واژه هــا