توبه جوان گنهکار در زمان پیامبر (ص)
فارسی 4318 نمایش | بعضی از گناهان است که به صرف استغفار پاک نمی شود، بلکه علاوه بر ادای حق باید مرتبا صیقل بزند جبران کند و تدارک گذشته را بنماید. این است که در این قبیل موارد پس از توبه و استغفار، امید و شفاعت است که شخص را از یأس می رهاند. برای تأیید کلام حدیث شریف معاذ را که در «تفسیر صافی» و سایر کتاب های معتبر ذکر شده است می آوریم:
معاذ گوید خواستم خدمت پیغمبر (ص) مشرف گردم، دیدم جوانی گریان ایستاده است پرسیدم: "تو را چه می شود؟" گفت: "گنهکارم"، گفتم: "بیا خدمت پیغمبر خدا (ص) تا برایت استغفار فرماید و خدا تو را بیامرزد." گفت: "خجالت می کشم". معاذ خدمت رسول خدا (ص) مشرف شد و جریان جوان را عرض نمود. پیغمبر (ص) فرمود او را بیاور، معاذ جوان را آورد. فرمود: "تو را چه می شود که این چنین می لرزی و گریانی؟" گفت: "گناهم بزرگ است". فرمود: "گناه تو بزرگتر است یا آسمان و زمین؟" گفت: "گناه من"، فرمود: "گناه تو بزرگتر است یا عرش؟" گفت: "گناه من"، فرمود: "گناه تو بزرگتر است یا عفو خدا؟" گفت: "عفو خدا". فرمود: "گناهت چه بود؟" عرض کرد: "دختری از انصار مرد، شب به طمع کفنش قبرش را شکافتم. کفنش را درآوردم، نفس، بدن برهنه دختر را برایم جلوه داد تا بالاخره با او جمع شدم وقتی خواستم از او جدا شوم، ناله ای از میت شنیدم که گفت: مرا جنب کردی خدا تو به را به آتش بسوزاند. از وقتی این صدا را شنیدم، آتشی در درون خودم افروخته شده می سوزم و می گدازم، پشیمانم و گریانم". رسول خدا (ص) فرمود: "دور شو، از من کنار رو تا از آتش تو، من نسوزم".
چرا چنین فرمود؟ چون گناهش خیلی بزرگ است بسیار سوز و گداز و استغفارها و عمل صالح ها می خواند تا لکه ها این گناه پاک شود. مطابق این روایت، چون سر به صحرا گذاشت در کوههای اطراف مدینه چهل شبانه روز ناله ها و ضجه ها می کرد پس از چهل روز گفت: پروردگارا! اگر توبه مرا پذیرفتی به پیغمبرت خبر ده مرا بشارت دهد و اگر توبه ام را نپذیرفتی آتشی بفرست مرا بسوزاند. آیه شریفه بر پیغمبر (ص) نازل شد مضمونش این که توبه این جوان پذیرفته شده است «و الذین إذا فعلوا فحشه أو ظلموا أنفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم و من یغفر الذنوب إلا الله و لم یصروا علی ما فعلوا و هم یعلمون* أولئک جزاؤهم مغفرة من ربهم و جنت تجری من تحتها الأنهار خالدین فیها و نعم أجر العاملین»، (آل عمران/ 135 - 136)
رسول خدا (ص) پرسید این جوان تائب کجاست؟ گفتند در فلان کوه سرگرم توبه و تدارک گذشته هایش می باشد. پیغمبر (ص) خودش تشریف آورد و او را بشارت داد که توبه اش پذیرفته شده است.
منـابـع
آیت الله عبدالحسین دستغیب- سیدالشهداء علیه السلام- صفحه 192-194
کلیــد واژه هــا
0 نظر اشتراک گذاری ارسال چاپ پرسش در مورد این مطلب افزودن به علاقه مندی ها