سخن امام حسین علیه السلام درباره قضا و قدر الهی

آنکه در طریق حق و حقیقت گام بر می دارد، در هر شرایطی قرار بگیرد، برای او خیر است. مرد حق در هر شرایطی، وظیفه خاص خویش را می شناسد و با انجام وظیفه و مسئولیت هیچ پیش آمدی شر نیست.
در طریقت پیش سالک هر چه آید خیر او است***در صراط المستقیم ای دل کسی گمراه نیست
بر در میخانه رفتن کار یک رنگان بود***خود فروشان را به کوی میفروشان راه نیست
هر چه هست از قامت ناساز بی اندام ما است***ورنه تشریف تو بر بالای کس کوتاه نیست
امام حسین (ع) هنگامی که داشت به طرف کربلا می آمد، جمله ای در جواب فرزدق شاعر معروف در همین زمینه دارد که جالب است. بعد از آنکه فرزدق وضع عراق را وخیم تعریف می کند، امام می فرماید: «ان نزل القضاء بما نحب فنحمد الله علی نعمائه و هو المستعان علی اداء الشکر و ان حال القضاء دون الرجاء فلم یتعد ( فلم یبعد ) من کان الحق نیته و التقوی سریرته؛ اگر جریان قضا و قدر موافق آرزوی ما در آمد خدا را سپاس می گوئیم و از او برای ادای شکر کمک می خواهیم و اگر بر عکس، بر خلاف آنچه ما آرزو می کنیم جریان یافت، باز هم آنکه قصد و هدفی جز حق و حقیقت ندارد و سرشتش سرشت تقوا است، از هر غرض و مرضی پاک است. زیان نکرده (و یا دور نشده) است (پس به هرحال هر چه پیش آید خیر است و شر نیست)». «و احمده علی السراء و الضراء؛ من او را سپاس می گویم، هم برای روزهای راحتی و آسانی و هم برای روزهای سختی.»
می خواهد بفرماید که من روزهای راحتی و خوشی در عمر خود دیده ام، مانند روزهایی که در کودکی روی زانوی پیامبر اکرم (ص) می نشستم، روی دوش پیامبر سوار می شدم. اوقاتی بر من گذشته است که عزیزترین کودکان عالم اسلام بودم. خدا را بر آن روزها سپاس می گویم، بر سختی های امروز هم سپاس می گویم. من آنچه را که پیش آمده برای خود بد نمی دانم، خیر می دانم. خدایا ما تو را سپاس می گوئیم که نبوت را در خاندان ما قرار دادی. خدایا تو را سپاس می گوئیم که علم قرآن کریم را به ما دادی. ما هستیم که قرآن را آن جوری که هست درک می کنیم و می فهمیم و تو را سپاس می گوئیم که ما را با بصیرت در دین قرار دادی. فقیه در دین کردی، یعنی توفیق دادی که دین را از روی عمق درک کنیم، روح و باطنش را بفهمیم زیر و روی دین را آن جوری که باید بفهمیم، بفهمیم.

منـابـع

کلیــد واژه هــا