محبت اهل بیت شرط ورود بر حوض کوثر در قیامت
فارسی 5044 نمایش |در «خصال» صدوق در حدیث أربعمائه (حدیث اربعمائه، حدیثی است که امیرالمؤمنین (ع) در مجلس واحدی، چهارصد مطلب از مطالبی که به درد دین و دنیای مؤمن می خورد برای اصحاب خود بیان فرموده اند.) آورده است که: «أمیرالمؤمنین (ع) به أصحاب خود فرمودند: من با رسول خدا هستم، و با من عترت من است در نزد حوض کوثر. پس هر کس که ما را بخواهد و بطلبد، باید به گفتار ما پابند باشد و به عمل ما عامل گردد؛ چون برای هر أهل بیتی یک فرد ممتازی است که به کرامت حسب و پسندیدگی خصال، در گفتار و کردار معروف است. و از برای ما مقام شفاعت است، و از برای اهل مودت و محبت ما نیز شفاعت است. و بنابراین باید شما در لقاء و دیدار ما، در نزد حوض از یکدیگر سبقت گیرید؛ چون ما دشمنان خود را از حوض دور می‌کنیم، و محبان خود را از آن سیراب می‌کنیم و موالیان خود را از آن می‌آشامانیم؛ و کسی که یک بار از آن حوض بیاشامد، دیگر هیچگاه تشنه نمی‌شود.
حوض ما سرشار از آب است، و به آن دو رشته آب از بهشت سرازیر می‌شود، یک رشته از چشمه تسنیم و دیگری از چشمه معین. بر دو کناره و حاشیه آن زعفران روئیده است، و ریگهای آن از لؤلؤ و یاقوت است؛ و آن حوض کوثر است.»
و در «امالی» طوسی با سند متصل خود از أبوسعید خدری روایت کرده است که او گفت: «من از پیامبر اکرم (ص) شنیدم که بر فراز منبر می‌گفت: چرا جماعتی میگویند: رحم رسول خدا در روز قیامت سودی نمی‌بخشد؟ آری آری، سوگند به خدا که رحم من در دنیا و آخرت به من متصل است. و أیها الناس! بدانید که در روز قیامت، من جلو رونده و پیشگام حوض کوثر هستم! و چون شما بدانجا بیائید، مردی میگوید: ای رسول خدا! من فلان پسر فلان هستم! من میگویم: اما نسب شما را من شناختم؛ ولیکن شما بعد از من به سمت چپ گرایش پیدا کردید و بر پاشنه‌های پای خود، به سوی قهقری' و جاهلیت بازگشتید!»
و در «أمالی» مفید و «أمالی» طوسی با سند متصل خود روایت میکند از عبدالرحمن بن قیس رحبی که او گفت: «من با أمیرالمؤمنین امام علی (ع) بر در قصر کوفه نشسته بودیم که تابش آفتاب او را مجبور کرد که در سایه دیوار قصر بیاید؛ در این حال برخاست که داخل قصر شود، مردی از قبیله همدان، لباس او را گرفت و گفت: ای أمیرالمؤمنین! حدیث جامعی برای من بیان کن تا خداوند مرا بدان نفع بخشد! حضرت فرمود: آیا از من حدیث بسیار نشنیده‌ای؟! گفت: آری! ولیکن یک حدیث جامعی میخواهم که خداوند مرا بدان سود بخشد! حضرت فرمود: خلیل من: رسول خدا (ص) برای من حدیث کرد که:
«من و شیعیان من همگی وارد حوض کوثر می‌شویم، درحالیکه چهره‌های آنان سفید، و همگی سیراب و سیراب شده هستند. و دشمنان ما همگی سیاه چهره و تشنه‌کام، و جگر سوخته، محروم از حوض می‌باشند.
این جمله کوتاه و مختصر را بگیر، که نمونه‌ای از جملات بسیار و بحث طویلی است! تو معیت داری با کسی که او را دوست داری! و از برای توست آنچه را اکتساب نموده‌ای. ای أخا همدان مرا دیگر رها کن! این بگفت و داخل قصر شد.»
و ابن شهرآشوب از أنس روایت کرده است که گفت: «من بر رسول خدا (ص) وارد شدم، و حضرت فرمود: به من کوثر عطا شده است! من پرسیدم: ای رسول خدا، کوثر چیست؟! حضرت فرمود: نهری است در بهشت، که عرض و طول آن به‌اندازه مابین مشرق و مغرب است؛ هر کس از آن بیاشامد، دیگر پس از آن أبدا تشنه نمی‌شود، و هر کس از آن وضوء بسازد، هیچگاه آلوده و متغیر صورت نمی‌شود. و هر انسانی که به عهد و ذمه من مکر و خدعه کند و پاس میثاق مرا بجای نیاورد، و أهل بیت مرا بکشد، از آن نمی‌آشامد.»
منـابـع
سید محمدحسین حسینی طهرانی- معادشناسی 9- صفحه 447-444
کلیــد واژه هــا
0 نظر اشتراک گذاری ارسال چاپ پرسش در مورد این مطلب افزودن به علاقه مندی ها