طراوات و شادابی همیشگی زنان بهشتی

در «جامع الاخبار» از امیرالمؤمنین (ع) نقل کرده است که رسول خدا (ص) گفته اند: در بهشت بازاری است که در آنجا هیچ خرید و فروشی نیست مگر صورتهائی از مردان و زنان. هر کس میل و اشتهای صورتی را داشته باشد، در آن بازار داخل می شود. و در آنجا مجتمع حورالعین است که به صوتی خوش و دلکش چنان میخوانند که خلائق چنان صدائی را نشنیده اند: «نحن الناعمات فلا نبأس أبدا. و نحن الطاعمات فلا نجوع أبدا. و نحن الکاسیات فلا نعری أبدا. و نحن الخالدات فلانموت أبدا. و نحن الراضیات فلا نسخط أبدا. و نحن المقیمات فلا نظعن أبدا. فطوبی لمن کنا له و کان لنا. نحن خیرات حسان؛ أزواجنا أقوام کرام؛ ما همیشه خوش و خرم هستیم و هیچوقت غصه دار و اندوهگین نمی شویم. و ما پیوسته سیر و شاداب هستیم و هیچوقت گرسنه نمی گردیم. و ما همیشه با لباس هستیم و هیچگاه عریان نمی شویم. و ما پیوسته و جاودان زنده هستیم و هیچوقت نمی میریم. و ما همیشه خرسند هستیم و هیچوقت خشمگین نمی شویم. و ما پیوسته اقامت داریم و هیچوقت کوچ نمی کنیم. پس خوشا به حال کسی که ما برای او هستیم و او برای ماست. ما زنان نیکو سیرت و نیکو صورت هستیم؛ شوهرهای ما مردمی بزرگوار و کریم می باشند» (جامع الاخبار فصل 137 ص 202).
در «مجمع البیان» در ذیل آیه «فیهن خیرات حسان» از رسول الله (ص) در شب معراج نقل کرده است که حوریه ها از خدا اذن گرفته و به پیامبر سلام کردند و می گفتند: «نحن الخالدات فلا نموت، و نحن الناعمات فلا نبأس؛ أزواج رجال کرام» (مجمع البیان جلد 5 ص 211).
و نیز در تفسیر این آیه گفته است که گفته شده است: این زنان همین زنان دنیوی هستند که بر شوهران در بهشت وارد می شوند و از حورالعین جلیل تر و بهتر می باشند. و گفته شده است که «لسن بذربات، و لا زفرات، و لا نخرات، و لا متطلعات، و لا متسوفات، و لا متسلطات، و لا طماحات، و لا طوافات فی الطرق، و لا یغرن، و لا یؤذین. و قال عقبة بن عبد الغفار: نسآء أهل الجنة یأخذ بعضهن بأیدی بعض و یتغنین بأصوات لم یسمع الخلا´ئق مثلها: نحن الراضیات فلا نسخط، و نحن المقیمات فلا نظعن، و نحن خیرات حسان، حبیبات لازواج کرام؛ آن زنان یا حوریان، تند گفتار و حاد اللسان نیستند، و نفس کشیدن آنها با صدا نیست، و صدا در بینی نمی اندازند و خرخر نمی کنند، و اهل تفحص و پی جوئی و سردرآوردن از اسرار مردم نیستند، و تقاضای شوهران را پیوسته به تأخیر نمی اندازند، و بر شوهران خود تسلط ندارند، و بسوی برتران از خود ـ و یا بسوی منازل مردم ـ نظر نمی اندازند، و در راهها و کوچه ها رفت و آمد ندارند، و بر شوهران در مورد زنهای دیگرشان حمیت و غیرتی اعمال نمی کنند، و آزار و اذیت نمیرسانند. و عقبة بن عبدالغفار گفته است: زنان اهل بهشت دست در دست یکدگر می اندازند و با صوت خوشی که خلائق همانند آن را نشنیده اند تغنی می کنند که: ما پیوسته خوش و خرم هستیم و هیچوقت خشمناک نمی گردیم، و ما پیوسته مقیم هستیم و کوچ نمی کنیم، و ما در سیرت و اخلاق نیکو و در شکل و شمائل زیبا هستیم، و ما محبان و حبیبان شوهران بزرگ و بزرگوار خود هستیم» (مجمع البیان جلد 5 ص 211).

منـابـع

کلیــد واژه هــا