عزاداران امام حسین (ع) در مدینه

در سنن ترمذی، سیر النبلاء، ریاض النضره، تاریخ ابن کثیر، تاریخ الخمیس و دیگر کتب از قول «سلمی» گوید: نزد «ام سلمه» رفتم و دیدم که می گرید. گفتم: چرا گریه می کنی؟ گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم را با سر و روی خاک آلود – به خواب - دیدم و گفتم: «یا رسول الله! شما را چه می شود؟ فرمود: «اندکی پیش شاهد کشته شدن حسین بودم!»

یعقوبی گوید: نخستین نوحه گر مدینه «ام سلمه» زوجه رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم بود. چون پیامبر شیشه ای از تربت قبر حسین را به او سپرده و فرموده بود: «جبرئیل مرا آگاه کرد که امتم حسین را می کشند و این تربت را به من داد»، و ام سلمه گفته است پیامبر به من فرمود: «هرگاه این خاک به خون تازه بدل شد بدان که حسین کشته شده است و این خاک نزد او بود تا آنگاه که لحظه موعود فرا رسید و او دم به دم به این شیشه نظر  می کرد و چون شیشه را خونین دید ناله «واحسینا» و «یا ابن رسو ل الله!» سر داد و زنان اطراف با او همصدا شدند و شیون و زاری، به گونه ای بی سابقه، سراسر مدینه را فرا گرفت.  بنابراین اولین عزادار حضرت سید الشهدا ام سلمه می باشد.

نوحه گر دوم «ابن عباس»

در مسند احمد بن حنبل و فضائل او، معجم الکبیر طبرانی، مستدرک حاکم، ریاض النضره و دیگر کتب از قول «عمار بن ابی عمار» و او از «ابن عباس» گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم را در نیمه های روز، ژولیده و غبارآلود با شیشه ای از خون، به خواب دیدم و گفتم: «یا رسول الله ! پدر و مادرم فدای تو باد چه شده؟» فرمود: «این خون حسین و یاران اوست که از صبح امروزه یکسره برداشت کرده ام!» عمار گوید: آن روز را ثبت کردیم و بعدها دریافتیم که حسین علیه السلام در آن روز کشته شده بود.
در تاریخ ابن عساکر و ابن کثیر، از قول «علی بن زید بن جدعان» گوید: ابن عباس از خواب بیدار شد و گفت: «انا الله و انا الیه راجعون» به خدا سوگند حسین کشته شد! به او گفتند: به چه دلیل؟ گفت رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم را با شیشه ای از خون در خواب دیدم که فرمود: «آیا  می دانی امتم پس از من چه کردند؟ حسین را کشتند، این خون او و خون یاران اوست که به سوی خدا بالا می برم». حاضران، آن روز و آن ساعت را ثبت کردند و چون بیست و چهار روز بعد خبر قتل حسین به مدینه رسید معلوم شد که آن حضرت در همان روز و همان ساعت شهید شده بود.

نوحه گر سوم

طبری و دیگران از قول «عمرو بن عکرمه» گوید: صبح روزی که حسین کشته شد در مدینه گرد هم آمده بودیم که ناگهان یکی از موالی ما گفت: «دیشب ندای  یک منادی را شنیدم که می گفت: ای قاتلان نابخرد حسین! به عذاب و عقاب بشارتتان باد، که همه آسمانیان بر شما نفرین می کنند،  و همه پیامبران و فرشتگان و مردگان. آری، شما از زبان پسر داود، و موسی و حامل انجیل لعنت شدید!
و در روایات دیگری از «ام سلمه» و غیر او آمده است که آنها نوحه گری «جنیان» بر حسین علیه السلام را با ابیاتی شبیه ابیات مذکور شنیده اند.

منـابـع

کلیــد واژه هــا